இன்னா தம்ம இவ் வுலகம்;

இனிய காண்க இதன் இயல்புணர்ந் தோரே.


( பக்குடுக்கை நன்கணியார்)



சாதலும் புதுவது அன்றே ; வாழ்தல்

இனிதென மகிழ்ந்தன்றும் இலமே.

(கணியன் பூங்குன்றன்)


Saturday, 11 September 2010

ஊழினது வழி நின்று













சந்து  வழி  சிந்து  துளி
வந்து  விழு மண்ட வெளி ;

பந்து  கண்டு  சூழ்ந்து  நின்று
நின்ற  னுள்  சேர்ந்த  தொன்று;

பந்து  மிந்து  மொன்றேன்   னுருகி
பொந்திடை  நின்றது  கருவாய்  குறுகி;

நாளம்  வழி  சென்ற  குருதி
ஆலம் வேலமாய் கொடுத்த  துறுதி;

ஐயிரு  மாதமு  மனைத்து  மெருவாகி
பையறு  படுகையில்  கருமுழு  உருவாகி ;

மண்மேல்  விழுகையில்  வெகு பளுவாகி
மண்ணுள்  விழுவரை  படும்  புழுவாகி.

                        ****

1 comment: