What will people say

 பாகிஷ்தானிய குடும்பம் நார்வேயில் வாழ்கிறார்கள். வீட்டுக்குள் பாரம்பரியம் கடைபிடிக்கும் பெற்றோருக்கு கட்டுப்பட்டு வெளியே தனக்கு இனக்கமான நார்வே நாட்டு பெண்ணாக சுதந்திரத்துடன் வாழும் மகள். ஓர் இரவு தன் அறையில் ஒரு இளைஞனுடன் மகள் இருப்பதை பார்க்கும் தந்தை பதறிப்போய் பாகிஸ்தானிலுள்ள மலைக்கிராமத்தில் தன் உறவினர் வீட்டில் மகளை விட்டுச் செல்கிறார். கைபேசி இணையம் எல்லாம் மறுக்கப்பட்ட அக்கிராமத்தில் ஆரம்பத்தில் கஷ்டப்பட்டு பின்பு அச்சூழலுக்கு பழகி அங்கு உறவுக்காரப் பையன் ஒருவனுடன் நெறுக்கம் ஏற்படுகிறது. இருவரும் முத்தமிடும் சமயம் உள்ளூர் போலீஸாரிடம் மாட்டிக் கொள்ள நார்வேயில் இருக்கும் தந்தைக்கு அழைப்பு வருகிறது. மீண்டும் மகளை நார்வேவுக்கு அழைத்துச் செல்ல விமான நிலையம் போகும் வழியில் மலை உச்சியில் காரை நிறுத்தி மகளை இறங்கச் செல்கிறார் தந்தை.

 இரு வேறு கலாச்சாரங்களின் தொடர் மோதுதல் தலைமுறைகளின் இடைவெளி மனிதனின் அடிப்படை சுதந்திரத்திற்கும் கட்டுப்பாடுகளுக்குமான எல்லைகளின் ஊடாட்டம் பெற்றோருக்கும் பிள்ளைகளுக்குமான உறவில் ஆதிக்கம் அத்துமீறல் சார்ந்து விழுமியங்களை நிர்ணயிப்பதிலுள்ள சிக்கல் என இரு துருவங்களும் பினைந்தும் மோதியும் இனைந்தும் விலகியும் செல்லும் இப்பயண முடிவு மிகக்கச்சிதம்.

**

At War

Intense french film on protest of labourers against the factory owner's decision of closing the factory inspite of profitable business. It resembles ken loach's film language. But it missed to hold the viewers attention coz of too much of unbreakable dialogues and tight close ups. The tears rolling over the cheeks of the labour leader in the extreme tight shot on his way to factory before he is going to make a bold action is shocking n touching.

**

A 12 year night

சிறைச்சாலைகளின் வதையை ஆன்ம பலமாக மாற்றிக்கொண்டு மேம்பட்ட புது மனிதராக விடுதலையாவோர் பற்றி எடுக்கப்பட்ட சில சிறந்த படங்கள் Shawshank Redemption, The unburried man, The papillon. அவ்வரிசையில் உருகுவே நாட்டின் 'A 12 year a night ' படமும் இடம்பெறுகிறது. உருகுவே நாட்டின் இடதுசாரி கொரில்லா போராளிகள் மூவரை இராணுவம் கொள்ள முடியாததால் அவர்களை பயித்தியமாக்கும் பொருட்டு பனிரெண்டு ஆண்டுகள் தனி அறையில் இருட்டில் தனித்தனியாக சிறைபடுத்துகிறார்கள். அதில் ஒருவர் விடுதலையாகி 2010 ல் அந்நாட்டின் அதிபராகிறார். தனி மனிதன் தன்னுயிர் காக்க எந்தெந்த வகையில் போராடுவான் என்பதை மிகவும் ஆழமாக பதிவு செய்துள்ள படம்.

மரணத்திற்கு முன் கடைசியாக ஒரு வரியில் ஓர் கவிதை சொல்வதானால் என்ன சொல்வாய் என மூவரில் ஒருவரை கேட்கிறார் சிறைக்காவலர்.
'துணை' (Companion) என்கிறார். விடுதலைக்குப் பின் அவர் ஒரு கவிஞராகிறார். இனொருவரின் தாய் தளர்ந்திருக்கும் தன் மகனிடம் 'முடிந்தவரை உன் எதிர்ப்பை காட்டு. உயிரோடு இரு. உனக்குள் இருக்கும் அந்த ஆற்றலை எவராலும் சிறைபடுத்த முடியாது ' என்கிறார். விடுதலையாகி வருகையில் மகனை கண்ணீர் மல்க கட்டி அனைக்கிறார்.

மனிதன் எச்சூழலிலும் உயிர் வாழத்தேவையான வழிவகைகளை தேடிக் கண்டடைந்து விடுகிறான். சிறைச்சுவரில் கைவிரல்களின் முட்டியால் தட்டி தட்டியே அடுத்தடுத்த அறைகளுக்குள்ளிருக்கும் இருவரும் அவர்களுக்கான மொழியை உருவாக்கிக் கொள்கிறார்கள். பனிரெண்டு ஆண்டுகள் இருட்டில் வாழ்பவர்களை அவ்வப்பொழுது சிறைகளை மாற்ற வேண்டி கண்களை கட்டி வெளியே அழைத்துச் செல்லும் போது ஒரு நிமிடம் மட்டும் கட்டை அவிழ்த்து விடுமாறு காவலர்களிடம் கெஞ்சிக் கேட்க அவிழ்க்கிறார்கள். சூர்ய ஒளியும் பரந்த வெளியும் பசுமையான அந்நிலப்பரப்பும் அக்கணத்தில் அவருக்குள் ஏற்படுத்தும் அவ்வுணர்வை அது எப்போதும் வாய்க்கப்பட்ட மனிதர்களுக்கு காணக்கிடைக்காத தரிசனம்.

A twelve year night is definetely a brilliant art work and a very disturbing movie which ll make the viewers to feel the spirit of individuals to survive to exist and to hold their lives.

**

The wild pear tree

கல்லூரி முடிந்து ஊர் திரும்பும் மகனிடம் அடுத்த திட்டம் பற்றி கேட்கிறார் அப்பா. எழுத்தாளனாக வேண்டி பதிப்பகத்தாரனுடனும் பிரபல எழுத்தாளனுடனும் சக வயது தோழர்களுடனும் உரையாடுகிறான். சூதாடியான தந்தை ஊர் முழுவதும் கடன் வைத்து தன் ஆசிரியர் பணி போக வார இறுதியில் மலையில் எஞ்சியிருக்கும் நிலத்தில் ஆடுகளுடன் வாழ்ந்தபடி இருக்கிறார். அப்பா மேல் மதிப்பேதும் இருப்பதில்லை அவனுக்கு. அவனுடனான தத்துவ விவாதத்தில் அனைவரும் முரண்படுகின்றனர். உலக இயல்பின் லயத்தில் வாழ்பவர்களுடன் உடன்பட முடிவயில்லை அவனால். ஒரு வழியாக தன் முதல் புத்தகத்தை அச்சிட்டு கடையில் கொடுத்து சில காலம் கழிந்து போய் பார்த்தால் ஒரு பிரதி கூட விற்காததால் அவைகளை அகற்றி விட்டிறுக்கிறார் கடைக்காரர். அவ்விடம் வெகுஜென எழுத்தாளனின் புத்தகங்கள் குவிந்து கிடக்கின்றன. துயரும் வெருமையும் சூழ செய்வதறியாது தன் தந்தை வாழும் மலைக்குடிலுக்கு செல்கிறான். அவர் தன் நண்பனென மகன் எழுதிய புத்தகமான ' The wild pear tree ' யை காட்டுகிறார். தன் முதல் வாசகனை கண்டடைகிறான். இலட்சியவாதம் தன்னை கைவிட்ட கதையை கூறுகிறார் அப்பா. அடுத்த நாள் காலை கடும்பனி சூழலில் கண் விழித்து ஆடுகளுக்கு உணவளித்து மகனை தேடுகிறார். அப்பா கிணற்றுக்காக வெட்டிய குளிக்குள் அவரால் தூக்க முடியாத அப்பெருங்கல்லை உடைத்துக் கொண்டிருக்கிறான் மகன்.

188 நிமிடங்கள் மெதுவாக நகரும் இந்த துருக்கி படத்தை நம்மால் முழுதாக பார்க்க முடியுமானால் அந்த இளைஞனின் அகமும் புறமும் நம்மை முழுவதுமாக ஆக்கிரமிக்கும்.

Climax

Death is an extrordinary experience

Life is a collective impossibility

If we tolerate watchn this psychedelic movie from d irreversible film maker gasper noe' surely there must be something wrong in the diagonal movement of this planet.

Woman at War

An absolute cinema experience. Stylish musical humanistic feministic n revolutionary film. Very good writing from Benedikt Erlinsson n Terrific acting from Halldora Geirhardsdottir. We would feel elated after watching this movie.

Yomeddine

இவ்வுலகு கெட்ட மனிதர்களால் சூழப்பட்டதா? ஆம். ஆமென்றால் நல்லவர்களே இல்லையா ? இல்லாமல் இல்லை. இங்கு உடலால் சபிக்கப்பட்ட மனிதர்கள் புறக்கணிக்கப்படுகிறார்களா ? ஆம். அவர்களை அரவணிக்க யாருமே இல்லையா ? இல்லாமலிருந்தால் அவர்களால் இவ்வுலகில் உயிர் வாழ முடியாது. இவர்கள் அனைவரையும் சந்தித்து கடந்து போகும் பயணமே மனித வாழ்வு'.

இவ்வுண்மையை புயலைப்போல முகத்தில் அறையாமல் வெகு இயல்பாய் நம்முள் வருடிச் செல்கிறது இந்த எகிப்திய படம்.

விருதுகள்

ஆசான் பாலுமகேந்திராவிடம் உதவி இயக்குனராக சேரச் சென்றபோது எமக்கு கொடுத்த முதல் பணி அவ்வருடம் சாகித்ய அகாதெமி விருது பெற்ற திலகவதி அவர்களின் 'கல்மரம்' நாவலை திரைக்கதையாக எழுத வேண்டும் என்பதே.

இது..
கல்மரம் சார்.
இது..
இந்த வருஷம் சாகித்ய அகாதெமி விருது வாங்கிருக்கு.
இது..
கட்டடத் தொழிலாளர்களோட வாழ்க்கையப் பத்தினது.
ஏறெடுத்துப் பார்த்தவர்,
"திரைக்கதையா எழுதிட்டு வரயா.."

மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு சென்றேன். இப்போது இயக்குநர்களாக இருக்கும் பாலு சாரின் உதவி இயக்குநர்கள் சூழ அக்கதையை சொல்லச் சொன்னார். அரைமணி நேரம் கழிந்த பின் கன்னத்தில் கையூன்றியபடி இருந்தவர் மெல்ல நிமிர்ந்து

" உஸ்... டீ சாப்டலாம்டா. "

அனைவரும் களைய "நல்லா சொல்றடா. I like ur narration "
" Thank u sir "
"But.. நீ எப்டி சொன்னாலும் இந்த கதைல ஒன்னுமே இல்லயேப்பா "

அப்பொழுது தான் நான் சற்றே ஆசுவாசப்பட்டேன்.

"yes sir. நானும் அதான் feel பண்ணேன். But நீங்க சொன்னதால இதுக்குள்ள தேடித்தேடி நல்லா சொல்லிடனும்னு.."

" இந்த திலகவதி ரொம்ப அன்பான பொண்ணுப்பா. 'அண்ணா.. சாகித்ய அகாதெமி விருது வாங்கியிருக்கற என் நாவல படிச்சு பாருங்க. நீங்க படமா எடுத்தா பெருமையா இருக்கும்ணா' ங்கறா. அதான்.. "

மௌனமாக யோசித்தபடி இருந்தவர் தேநீர் வந்ததும் ஒருக்க சிப்பி நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தபடி திடமாகச் சொன்னார்,

"..But ஒருத்தர் அன்பா இருக்காங்க ங்கறதுக்காக படம் எல்லாம் எடுக்க முடியாதில்ல " என்றபடி சட்டென எழுந்து நடக்கலானார்.

**

இலக்கியம் சினிமா அறிவியல் விஞ்ஞானம் லொட்டு லொசுக்கு எல்லாம் மானுட வாழ்க்கைக்கே. விருது வாங்கட்டும் வாங்காமப் பொகட்டும். எம் கடன் பணி செய்து கிடப்பதே.

எஸ்.ரா. அவர்கள் நல்ல எழுத்தாளர்.

***

ரித்விக் கட்டக் - யமுனா ராஜேந்திரன்

கட்டக்கின் அனைத்து படங்களையும் அவர் வாழ்வையும் முன்வைத்து அக்கால கலை அரசியல் மற்றும் சமூகப் போக்கை நுட்பமாக பதிவு செய்துள்ளார் யமுனா ராஜேந்திரன். கட்டக்கை பற்றி முழு புத்தகம் பதிப்பித்த அருண் மோ' வின் பணி போற்றத்தக்கது. இக்காலத்து அரசியல் சூழலிலும் மானுட விடுதலையை நோக்கிய கட்டக்கின் பார்வை கச்சிதமாகப் பொருந்துவதை விலாவரியாக விவரித்துள்ளார் யமுனா. காலஞ்சென்றாலும் தன் படைப்புகளின் மூலம் நீடித்து நிற்கும் அம்மகத்தான கலைஞனுக்கும் அதை தற்காலத்தில் அறிமுகம் செய்து கொண்டாடும் கலை ஆர்வளர்களுக்கும் நன்றி.

( கவணிக்க : படச்சுருளில் வந்துள்ள இக்கட்டுரை, கடைசி பக்கங்கள் இல்லாததால் முழுமையடையவில்லை.)

Bernaldo Bertolucci

நம்முள் நம் கலையுள் பெருந்தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய சில கலை ஆளுமைகள் இருப்பதையே மறந்திறுக்கும் சமயம் ஒருவர் இருந்து இன்று தான் இறந்தார் என அறியும் போது மனம் கனக்கிறது. இனம்புரியா வெறுமை ஆட்கொள்கிறது.

The great artist 'the dreamer' bernaldo bertolucci fell into permanant sleep to dream forever. 

ஜாரவாஸ் - Gods must be crazy

அந்தமானில் வாழ்ந்து வரும் மொ

த்தம் இருநூரே பேர் கொண்ட ஜாரவாஸ் பழங்குடியினர் அங்கு செல்லும் சுற்றுலாப் பயணிகளுக்குக் காட்சிப்பொருள். பேருந்தில் செல்கையில் சன்னல் வழியாக பார்க்கப்படும் வினோதக் காட்சி தான் அவர்கள். இடுப்பில் சிகப்பு நிறத்தில் சிறு ஆடையுடனும் கையில் அம்புடனும் கானகத்தினுள் கருப்பாக நிற்பவரைக் காண காட்டுப்பாதையில் செல்லும் வாகனங்கள் சில நிமிடங்கள் நிற்கும். அப்பொழுது கைகளில் இருக்கும் கோக் டின்களையும் சிப்ஸ் பாக்கெட்டுகளையும் அவர்கள் மேல் வீசி எரிவர் நாகரீக மனிதர்கள்.

Gods must be crazy - Jamie uys -ன் மூன்று பாகங்களான இப்படத்தின் முதற்காட்சியில் ஹெலிகாப்டரில் பறந்து செல்பவர் கோக் குடித்து முடித்து காலி பாட்டிலை வீசி எறிகிறார். ஆப்பிரிக்காவின் பாலைவனத்தில் அதுவரையில் அவர்களுக்குள் ஒருவித ஒழுங்குடனும் பகிர்தலுடனும் வாழ்ந்து வந்த பழங்குடியினரில் ஒருவர் முன் அது விழ அதை வினொதமாக பார்க்கிறார். அது தங்களுக்கு வானிலிருந்து தெய்வம் அருளிய வரம் என்றென்னி அதை பத்திரப்படுத்துகிறார். அதை ஆச்சர்யத்துடன் அடுத்தவர் பார்க்கிறார். அதன் மேல் ஆவல் கூட ஒவ்வொருவரும் தங்களிடமே அது இருக்க வேண்டுமென ஆவல் கொண்டு ரகசியமாக அதனை தனதாக்கிக் கொள்ள எத்தனிக்க அது வரையில் அவர்களுள் நிலவிவந்த அமைதி அன்பு அரவணைப்பு என அனைத்து நெறிகளும் சீர் குலைந்து பொறாமை அபகரிப்பு என வன்மமாக மாறுகிறது.

அந்தமானின் ஜாரவாஸ் பழங்குடியினரை நாகரீகமாக்கும் பொருட்டு அவர்களுள் ஒருவரை வலையிட்டு தூக்கி வந்து போர்ட் ப்ளையரில் ஒரு மாதம் அடைத்து வைத்து சோரு முதலிய உணவை கொடுக்க மீனையும் வனத்தில் விளையும் காய் கனிகளையும் மட்டுமே உண்டு வாழ்ந்து வந்தவர் அதை சாப்பிட்டதும் உடலெங்கிலும் கொப்புளங்கள் காய்ச்சல் என உடல் நலம் கடுமையாக பாதிக்கப்பட செற்வதறியாது மீண்டும் அவரை கானகத்தினுள்ளேயே விட்டு விட்டார்கள் சில ஆயிரம் வருடங்கள் முன்னேறியதாய் நம்பும் அறிஞர்கள்.

தங்களுக்குள் பிரிவினையை உண்டுபண்ணிய ஒழுங்கை சீர் குலைத்த அந்த கோக் பாட்டிலை வானத்தை நோக்கி வீசி எறிகின்றனர் அந்த பழங்குடியினர். அது திரும்ப அவர்களிடமே வந்து விழுகிறது.

***

கஜா புயல்

அது எப்படின்னு தெர்ல. தலைநகரான சென்னைக்கு வந்தா மட்டுந்தான் வாந்தியும் பேதியும் பீதியக் கெளப்புது இந்த மீடியாக்களையும் சமூக ஊடகங்களையும். அதுலயும் மீம்ஸ் போடறத ஒரு தொழிலாவே பாக்கற இந்த தலமுறைய சத்தியமா புரிஞ்சிக்கவே முடியல. கடலூரக் கடந்தா சின்னாபின்னமாகிக் கெடக்குதாம் மக்களோட வாழ்வும் வயலும். நமக்கு சர்கார் போதும்.

சேலம் புத்தகக் காட்சி

பெருங்குறையாகவே இருந்தது இந்த வருடம் தான் தீர்ந்தது. 10 கி.மீ ல் ஏற்காடு மலையடிவாரம் அமையப்பெற்ற மாநகரமான சேலத்தில் இதுநாள்வரை புத்தகக் காட்சி நடந்ததே இல்லை. பேரூராட்சியான ஈரோடு புத்தகத்திற்கு பேர்போனது. சேலத்தில் பழைய பேருந்து நிலையத்தில் பாவமாக இருக்கும் New century ம் பாலமும் மட்டுமே இதுநாள்வரை. போஸ் மைதானத்தில் இத்தனை வருடங்களாக சர்க்கஸ் நடக்கும். மக்கள் குவிவர். பொருட்காட்சி நடக்கும். ஏலம் விடுவர். குவிவர். இப்போது புத்தகக்காட்சியிலும் குவிந்துள்ளனர். சமூகப்போக்கை கூட்டு மனோபாவத்தை மக்கள் செயல்பாட்டை தீர்மானிப்பது எது ?.

வாய்ப்ப அரசு ஏற்படுத்திக் குடுத்தா வாழவா மாட்டேன்றான் மனிதன்.

டமால் டுமீல்

அதே ஊசி பட்டாசு அதே லஷ்மி வெடி சங்கு சக்கரம் மத்தாப்பு எவ்வளவோ குக்கி ஒக்காந்து உத்து உத்து பாத்தாலும் வாசம் மொகுந்தாலும் அந்த உணர்வு மட்டும் வரவே மாட்டுது.

ரெண்டு வாரத்துக்கு முன்னருந்தே பரிதவிப்பு ஆரம்பிச்சிடும். புதுத்துணி எப்ப எடுப்பாங்க. அத எப்ப குடுப்பாறு டைலர் அண்ணா. சண்ட போட்டு பட்டினி கெடந்து பட்டாச வாங்கி பக்கத்துல வச்சிக்கிட்டு படுத்து தூங்கி காலைல எண்ண தேய்ச்சி எப்படா வுடுவாங்கண்ணு தவிச்சி மொத வெடிய துவங்கனா பக்கத்து வீட்டு குமாரு இந்தப்பக்கம் சுதாகரு வீட்டு முன்ன அதிக குப்ப. அவனுங்க உள்ள போற நேரம் பாத்து சட்டுனு ஓடிப்போய் அவங்க வீட்டு முன்ன இருக்கற பட்டாசு காகிதங்கள அள்ளிட்டு வந்து எங்க வீட்டு முன்ன பரப்பி போட்டுட்டு கெத்தா நின்னா வாயில அதிரசத்தோட வந்தவனுங்க வாய் பொலந்தபடி நிப்பானுங்க. ' டேய் போதும் வாடா. எவ்ளோ நேரம் வெடிப்ப " அப்பா குரல் கொடுக்க " முடியாது போ நான் வரமாட்டேன்".அந்தத்துணியையும் பட்டாசையும் வாங்க அவர் பட்ட பாடு தெரியாது. டமால் டுமீல். கூப்பிட்டு பாத்தபின் வீட்டுக்குள் போய் விடுவார் அப்பா.

ச்சே. எவ்ளோ முயற்சி பண்ணாலும் அந்த உணர்வ திரும்ப மீட்டெடுக்கவே முடியல. சில வருஷங்களுக்கு முன்ன வரையில கூட தீபாவளிக்கு மூனு நாலைக்கி முன்னாலயே துப்பாக்கி வாங்கிட்டு மெட்ராஸுலேந்து ஊருக்கு போயி நண்பர்கள் வீட்டு கதவ தட்டிட்டு ஒளிஞ்சிருந்து தெரந்ததும் தாக்க பதறி அடிச்சி வுழுந்தவனுங்க மொறச்சதும் அப்டியே வண்டிய கெளப்புனா ரோட்டெல்லாம் டமால் டுமீல் தான்.

" டாடி.. என்ன பட்டாச சும்மா பாத்துட்டு.. நவுருங்க நான் வெடிக்கணும்". விலகி வழிவிட ஒவ்வொண்றையும் சிலிர்த்தபடி ரசித்து பூரித்து வெடித்துக் கொண்டிருந்தான் தருண்.

நெடுநேரம் மௌனமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்து தாங்கமாட்டாமல் " டேய்.. எவ்ள நேரம் வெடிப்ப. போதும் உள்ள வாடா" என்றேன். " மாட்டேன். நான் வெடிப்பேன்". "என்னமோ பண்ணு" வெடுக்குன எழுந்து வீட்டுக்குள் சென்று விட்டேன்.

கூத்துப்பட்டறை. தெருக்கூத்தைப் பற்றிய என் முதல் திரைப்படத்திற்காக
ந.முத்துசாமி அவர்களை சந்தித்த பின்பு தான் அவர் மூலம் புரசை கண்ணப்ப தம்பிரான் மணல்வீடு
மு.ஹரிகிருஷ்ணன் என பலரை சந்தித்து பிறகு கூலிப்பட்டி சுப்ரமணியின் அர்ஜுனன் தபசு உள்ளிட்ட கூத்தை ஆவணப்படுத்தியது 'An inquiry into the personality of an artist'  என, ஒரு நீண்ட பயணம் தொடர்ந்தது. சமீபத்திய குறும்படமான Break Down' ன் முதல் திரையிடல் கூத்துப்பட்டறையில் தான் R.P. ராஜநாயஹம் மூலம் நிகழ்ந்தது. என் வாழ்வில் இது போன்றே எண்ணற்றோர் வாழ்க்கையிலும் தமிழின் நவீன நாடக ஆக்கத்திலும் ந.முத்துசாமி என்னும் ஆளுமையின் பங்கு நிறைந்துருக்கும். அந்த மரபு அவரின் மகன் நடேஷ் மற்றும் மாணவர்கள் மூலம் தொடர வேண்டும். நன்றி திரு. ந.முத்துசாமி.

IRONY of an artist

Balu sir appreciated mahendran's film 'Saasanam' eventhough it has flaws. Me and aadhavan theetchanya felt bored on watching this film along with balu in sathyam. On our return journey he said "never under estimate mahendran".

But he refused to accept when i told that mahendran is a best director after watching 'johny'.

"He came to me with an idea about 'mullum malarum' and i wrote the screenplay along with cinematography" he said. 😂

**

வாழ்வும் சாவும் 😂

டிஷ்கவரி புக் பேலஸ் நடத்தி வரும் அயல் சினிமா என்னும் சினிமா பற்றிய மாத இதழுக்காக தோழர் வேடியப்பன் ஒரு கட்டுரை கேட்டிருந்தார். ' மரணத்தை நோக்கிய பெருவாழ்வு' என்ற தலைப்பில் வயோதிகத்தில் வரும் மரண பீதியை கையாண்ட உலக திரைப்படங்கள் மற்றும் கலையையும் மானுடத்தையும் ஆழமாக நேசித்த இயக்குனர்களான தர்க்கவ்ஸ்க்கி பெர்க்மன் ஃபெலினி உள்ளிட்டோரையும் அவர்களின் படைப்புகளில் மேற்பட்ட கூறுகள் கையாண்ட விதம் பற்றியும் மரணத்தை எதிர் நோக்கி இருப்பினும் தான் வாழும் இடத்தை ஒரு பள்ளியாக சமூகக் கூடமாக பாவித்து தன் இருப்பை அர்த்தப் படுத்தி வாழ்ந்து வரும் பேரறிவாளன் போன்றோரை முன்னிறுத்தியும் எழுதி அனுப்பியிருந்தேன். இதழ் வெளியாகிய பின் பார்த்தால் பாலுமகேந்திரா படத்துடன் 'பெருவாழ்வு கண்ட மரணங்கள் ' என்றிருக்கிறது.

இத்தலைப்பில் கட்டுரையின் மைய கரு சிதைந்து முற்றிலும் மாறுபட்ட கோனத்தில் வெளிப்பட்டிருக்கிறது. கட்டுரையின் மையம் மரணத்தை பற்றியதல்ல. வாழ்க்கையை பற்றியது. அதுவே ' மரணத்தை நோக்கிய பெருவாழ்வு'.

***

@€£₹₩#$ॐ

சரவணா ஸ்டோர்ஸில் ஆடித் தள்ளுபடியில் 192 பக்க long size நோட்டு வெறும் 25 ரூபாய் என பார்த்ததும் பரவசமாகி எடுத்து பில்லுக்காக க்யூவில் நின்றபோது மஜித் மஜிதியின் படத்தைப் பற்றிய கட்டுரையை மொபைலில் டைப் செய்து கொண்டிருந்தேன். கவுண்டர் வரும்போது தான் உணர்ந்தேன் அந்த நோட்டுப் புத்தகம் இனி தேவையில்லாத ஒன்றென்று. நாம் டிஜிட்டல் வயப்பட்டு வெகு காலமாகிறது. நமக்கு பிடிக்குதோ இல்லையோ தேவையோ தேவையற்றதோ நவீனமயமாக்கம் தன் வலையில் நம்மை கேட்காமலேயே நம்மை சிறைபடுத்திவிடுகிறது.

இனி என் தனிப்பட்ட அடையாளம் என் கையெழுத்து என ஒன்றில்லை. கூகுள் ஃபான்ட்(font) தான் நம் அடையாளம். Whatsapp facebook email இவைதான் நம் பொதுப்பண்பு. ஒத்தையடிப் பாதைகளும் மண் சாலைகளும் அழிந்து தேசிய நெடுஞ்சாலைகள் வருகிறது.

இந்தியா எனும் நாட்டிற்காக தமிழ்நாடு கேரளம் மராட்டியம் போன்ற கையெழுத்துகள் அழிந்து வருகிறது.

என் பேனா என் கண்ணெதிரிலேயே என் விரல்களை விட்டு நழுவிப் போய்விட்டது. தற்போது என் விரல் நுணிகள் துடித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. இப்பதிவை டைப் செய்து கொண்டிருக்கிறேன். அடுத்து உங்கள் விரல்களும் துடிக்கும். லைக் கமண்ட் ஷேர்.

***

Beyond the clouds - Majid Majidi

Very upset from the great director. The cast and pronounciation of tamizh people esp. the old lady in this film is horrible. We can neglect these mistakes if great indian directors like manirathnam did this in his films like guru and ravanan. How could majid majidi do this. In ravanan we could see tamizh wedding ceremony(nellai)behind konark sun temple and much more.

Majid majidi should learn from film makers like louie malle who did a documentary on india 'phantom India'. He did research from kashmir to kanyakumari for one year. In chennai he had captured kalakshetra as well as kasi medu. That should be the duty of a responsible artist. Sorry sir.

We could get the glimpse long back when we heard that majid majidi joined hands with ar rahman. Popcorn and kalla chutney is a bad combo. Both has unique properties.

Ar rahman has only two hands and both his hands were engaged with two oscars long back. How can he work with that and what for..

The spirit of rahman lies in 90's and that of majid majidi lies in Baran children of heaven and and all his earlier works.

***

'மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை'

 படத்தையும் இயக்குனரையும் நாம் எல்லோரும் பாராட்டிக் கொண்டிருக்கும் இவ்வேலையில் இந்த படத்தின் தயாரிப்பாளர் நணபர் விஜய் சேதுபதியைப் பற்றி பேச வேண்டியிருக்கிறது. 'பீட்ஷா' வுக்கு முன்பு நண்பன் ஈட்டி பட இயக்குனர் ரவிஅரசு மூலம் அறிமுகமானவர் விஜய். 'களரி' (தற்போது கிருஷ்னா நடித்து ஓடிக்கொண்டிருக்கும் படமில்லை) என்ற கதையை அவரிடம் சொன்னதும் "இது உலகத்தரங்க. இதுக்குள்ள காமெடி வைங்கன்னோ இல்ல வேற எதாவதோ சொல்லியோ நான் கெடுக்க விரும்பல. எனக்கு என் அப்பா ஞாபகம் வருது" என்று கூறியவர் அடுத்த சில மாதங்களில் பெரிய உயரத்திற்கு சென்று விட்ட போதிலும் முதல் சந்திப்பில் எப்படி பேசினாரோ அப்படியே சில வருடங்கள் கடந்த பின்பும் பேசுகிறார். வெவ்வேறு இடங்களில் சந்திக்கும் போதும் அதே தன்மையுடன் உண்மையாக பேசுகிறார். "ஆமா என்ன ஆச்சி அந்த கத. வேற எதும் மூவ் பண்ணீங்களா" வெற்றி சாரின் தயாரிப்பில் எடுக்க இருந்த கதையைக் கேட்டு கருத்து கூறுவார். ஊக்குவிப்பார். தனி அறையில் பார்த்த அதே மனிதனைத் தான் மேடைகளிலும பார்க்கிறேன்.

இன்று இப்படத்தை தயாரித்து பார்த்த பிறகு தனக்கு பிடிக்கவில்லை என்றும் ஆனால் எல்லோரும் பார்த்து பாராட்டும்போது தன்னுடைய ரசனையையும் அறிவையும் மறுபரிசீலனை செய்ததாகவும் இம்மேடையில் பேசுகிறார். இந்த குணமே விஜய் சேதுபதி. வியாபாரிகள் தங்களுக்கு எது நம்பிக்கை அளிக்கிறதோ அதையே மக்களிடம் கொண்டு சேர்ப்பார்கள் என்கிறார் தயாரிப்பாளர் விஜய். இது மிக முக்கியமான கருத்து. இப்படம் எடுப்பதிலும் வெளிவருவதிலும் இருந்த நெருக்கடிகளையே இப்படி கூறுகிறார் சேது. தமிழ் நாட்டில் இப்பண்புகளுடன் நடிகர்களும் தயாரிப்பாளர்களும் இருப்பார்களேயானால் பல பிரம்மாக்கள் கோபி நயனார்கள் லெனின் பாரதிகள் மூலம் தமிழ் சினிமா உலகத் தரத்தை அடையும். 

தமிழினி வசந்தகுமார்

நேற்று கடைசி நாள் புத்தகத் திருவிழா. மழை வேறு.வேகவேகமாகச்கை சென்று கைக்கு கிடைத்த சிலவற்றை வாங்கிக் கொண்டருக்க தமிழினி வசந்தகுமார் அவர்களை சந்தித்தேன். தோண்றியது கேட்டேன்.

" சார் நான் பாலு மகேந்திரா அசிஷ்டன்ட்"

"ஆங்"

சற்றே ஏமாற்றம் தான். அதை உணர்ந்தவராக

"ஒக்காறுங்க தம்பி. சொல்லுங்க"

" சாரப்பத்தி எனக்கு அவருடனான அனுபவத்த எழுதியிருக்கேன். யமுனா ராஜேந்திரன் சுபகுணராஜன் ன்னு சில ரைட்டர்ஸ் அத புத்தகமா கொண்டவந்தா நல்லாருக்கும்ணு சொன்னாங்க. அதான் உங்ககிட்ட கேக்கலாம்னு.."

" பாலுமகேந்திராவ ஒரு டைரக்டராவே பாக்கலங்க தம்பி நான். எனக்கு அவர் படங்கள் பிடிக்காது"

"எனக்கும் பிடிக்காதுங்க. இது அவர் ஆளும பத்தின.."

"என்ன ஆளும அவரு. தவறா எடுத்துக்காதீங்க. Sergio leone ஐ பிடிச்ச டைரக்டர்னு சொல்றவர என்னன்னு சொல்றது. அதே இத்தாலில முக்கியமான பல இயக்குனர்கள் இருந்தாங்க. சரி, leone யயாவது தன் படங்கள்ல முயற்சி பண்ணாறா. அவருன்னு இல்ல மொத்த தமிழ் சினிமா மேலயே எனக்கு கோவம் இருக்கு. வீணடிச்சிட்டாங்க."

"உண்ம தான் சார். ஆனா அப்பப்ப சில.."

" ஹெர்ஸாக் பத்தின புத்தகம் போடறேன். நான் எப்படிங்க உங்க குருநாதர பத்தி. மறுபடியும் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க"

"நீங்க இந்த சம்பிரதாயத்த விடுங்க. Herzog. என்னுடைய குரு."

"அவரையே முழுமையான டைரக்டர்னு சொல்லமாட்டேன். Masters நெறய பேர் வெளிய தெரியறதில்ல " என்றவாறு எஸ். ஆனந்த் எழுதிய புத்தகத்தை எடுத்து வந்தவர்
"இதுல யாராவது ஒஙகளுக்கு தெரியுமா பாருங்க "

"கடைசியா இறுக்கறவர தவிர எல்லாருடைய படங்களும் பாத்திருக்கேங்க."

" Murnau.."
" Silent film legend sir. எப்படி விடமுடியும்."

" Carl theodar dreyer ? "
" The passion of joan of arc. "

ஏறெடுத்துப் பார்த்தவர் " Leni riefenstahl. அவங்கள தெறிஞ்சிருக்கும். Kenji mizoguchi. Jean Renoir ? "
" La grand illusion."

அதற்கு மேல் கேட்கவில்லை.
" சார். உங்க ஆதங்கம் புரியுது. Recent
ஆ தமிழ் படங்கள் எதாவது "
" நான் படம் பாத்தே பதினைந்து வருஷமாகுதுங்க தம்பி "

இருவரும் மௌனிக்க..

"நான் selective ஆ சில classic literary works அ போட்டுகிட்டு வர்றேன். அது போதும் எனக்கு. பாப்புலர் பிகர்ஸ் பத்தி புத்தகம் போட்டு அது நெறய விக்கணும்னு எல்லாம் ஆச கெடயாது எனக்கு"

"புரியுதுங்க. Masaki Kobayashi. Zoltan fabri. இந்த list ல இவங்க தான் தெரியாதவங்களா இருக்காங்க. Mozart டோட quotes அ தனதாக்கி தன்ன அடையாளப்படுத்துவாரு பாலு சார். 'I may be a vulgar man. But my art is not' ன்னு. அத விசாரணைக்குள்ளாக்கறது தான் நான் எழுதன கட்டுரைகளோட நோக்கம்."

சட்டென எழுந்து சென்றவர் 'கோபயாஷி' பற்றி எஸ். ஆனந்த் எழுதிய புத்தகத்தை எடுத்து வந்து

"இது உங்களுக்கு என்னுடைய அன்பளிப்பு. படிச்சி பாருங்க. நுட்பமான கலைஞன்."

புரட்டிக்கொண்டிருக்கையில் மகன் இரண்டு புத்தகங்களை எடுத்து வந்தான். Uncle Tom's Cabin. அவனை ஏறெடுத்து பார்த்தவர் " தமிழ் சினிமாவ நம்பி இருக்கீங்க. இப்படி இருந்தா எப்படி தம்பி. பையன். குடும்பம்.. "

அக்கணம் கலந்துரையாடிய எங்கள் இருவரின் பார்வைகளும் அதுவரையிலான உரையாடலுடைய பேசுபொருளின் மையம் தொட்டு வெடித்துச் சிதற அலையலையாக விரிந்துச் சென்று மறைந்தது நிதர்சனம்.

சிரித்தபடி புத்தகத்தை புரட்டினேன். மிகவும் சினேகத்துடன்,

"சினிமா சார்ந்து தீவிரமா எதாவது எழுதினா வாங்க. கண்டிப்பா நாம புத்தகமா கொண்டு வரலாம்."
" Definite ஆ எழுதறேங்க.."
" டீ எதாவது சாப்டறீங்களா.."
புன்னகையுடன் கிளம்ப
" தம்பி. ஒங்க குருநாதர பத்தி பேசனேன்னு கோவிச்சிக்காதீங்க."

அன்புடன் விடைபெற்றோம்.

Break down reviews 3 - jaya letchmi selvaraju

After the Breakdown, short film screening  last sunday, most of them had a question. How do we connect to nature in our busy life? Well, let me ask u a question. How many of u, took the time to look outside ur window and admire the moon? Isn't moon part of the nature?

I always have this habit of admiring the full moon. Today, I saw a full moon and was admiring its beauty, when something strike me. Let me for a change, admire the star instead.

I zoomed my camera towards the twinkle twinkle little star. Guess what, I am totally amazed by God's creation. I could see the star sparkling and spinning. I got no words to explain my feeling but the scene was amazing. I tired to capture it for u.

My video is not that clear, but i really hope it brings joy and happiness for all my love ones. May the positive vibes spread to u all. Love u all and enjoy.💐😘😍

Break down reviews 2- karthik arunumar

கனவுத்திரை-மூன்றாம் நிகழ்வு

         “கனவுத்திரை” மூன்றாம் நிகழ்வு இனிதே நேற்று நடந்தது.எதிர் பாரத எண்ணிக்கையில் கூட்டம்.சீன,மலாய் சமூக மக்களும் நிகழ்வில் கலந்து கொண்டு நிகழ்வை சிறப்பித்தார்கள்.

                 குறும்படம் “பிரேக்டவுன்” திரையிடப்பட்டது.அதற்கு முன் “அனிமேஷன் திரைப்படம்” குறித்த பார்வையை தமிழாசிரியர் கலைவாணி இளங்கோ  அவர்கள் நகைச்சுவையுடன்,சுவைபட சிறுவர்களுக்கும் புரியும்படி எடுத்துக் கூறினார்.

         அதன் பின் திரு.பாலு மகேந்திரா மற்றும் வெற்றிமாறன் ஆகியோருடன் உதவி இயக்குனராக பணிபுரிந்த  திரு Md.பசுபதி அவர்களின் “பிரேக்டவுன்” குறும்படம் திரையிடப்பட்டது.

         கதையின் “ஒண்லைன்” இதுதான்.உலகமயமாக்கலுக்குள் பின்னிப் பிணைந்த வாழ்க்கை வாழும் ஒருவன்  மனச்சோர்வு மிகுந்த ஒரு பணிச்சூழலில்,பணி  முடிந்து செல்லும் தருவாயில் வழியில் அவனது கார் ப்ரேக்டவுன் ஆகிறது.அதுவும் ஒரு நடுக்காட்டில்.இந்த சூழ்நிலையால் ஓரிரு நாள் அவன்  வாழப்போகும் வாழ்க்கையும், அந்த ஓரிரு நாளில் அவன் வாழ்ந்த வாழ்க்கை மீதான அவன் பார்வையும் என்னவாகிறது, என்பதையும்,கதையின் முடிவில் இயக்குனர் நாம் ஒவ்வொருவரும் நம் மீதே ஒரு கேள்வி கேக்கும் அளவுக்கு கதையை முடித்துள்ளார்.
 
                     மிகவும் எளிய இந்தக் கதையை இரண்டு முக்கிய கதாபத்திரங்களைக் கொண்டு மிக இயல்பாய் பார்வையாளனுக்கு சொல்ல வந்த விசயத்தைக் கடத்தியிருக்கிறார்.S.G.சிவா வின் நடிப்பு பிரமாதம் .அதைவிட அந்த வயது முதிர்ந்த கதாபாத்திரத் தேர்வு மிக அருமை.மிக மிக மிக மிக இயல்பாய் நடித்திருக்கிறார்.கண்டிப்பாக அவர் தொழில் முறை நடிகராக இருக்க மாட்டார் என்று நினைக்கிறேன்.

                   படம் ஆரம்பத்தில் கொஞ்சம் மெதுவாகச் சென்றாலும் அதன் பின் சீராகச் செல்லும் நதியைப்போல் கதையின் போக்கில் சென்று எங்கும் உறுத்தாமல் யதார்த்தமாய் நிறைவடைகிறது.

                                     நிறைய இடங்களில் ஆசான் பாலுமகேந்திரா நினைவுக்கு வருகிறார்.கண்டிப்பாக
வெள்ளித்திரையில் இயக்குனர் பசுபதி அவர்கள் அழகியலுடன் கூடிய நல்ல கதையுடன் வருவார் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது.
குறும்படம் திரையிடல் முடிந்து,அதே குறும்படத்தின் முதியவர் கேரக்டருக்கு வேறொரு பெரியவரை வைத்து எடுத்த நான்கு நிமிடக் காட்சியைக் காட்சிப் படுத்தினார்கள்.அந்தக் காட்சிகள் எல்லாம் மிக மிக அற்புதம்.அந்தப் பெரியவர் சொக்கலிங்கப் பாகவதரை நினைவு படுத்திச் சென்றார்.அந்த நான்கு நிமிடக்கட்சி மனத்திற்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தது.

                                  வாழ்த்துக்கள் இயக்குனர் Md.பசுபதி,S.G.சிவா,ஒளிப்பதிவாளர் மற்றும் படக்குழுவினர் அனைவருக்கும் .

              திரையிடல் முடிந்ததும் கலந்துரையாடல் நிகழ்வில் பலரும் குறும்படம் குறித்தான தங்கள் கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.நிறைவான நிகழ்வாக கனவுத்திரை மூன்றாம் நிகழ்வு அமைந்தது.

நிகழ்வினை ஒருங்கிணைத்தவர்களுக்கு நன்றி.குறிப்பாக Vijay Sangarramu க்கும் மற்றும் அக்கா  Jaya Letchmi Selvarajuஅவர்களுக்கும்.

Break down Reviews 1- kalpana thirumeninathan

SGS sir and Pasupathi , Heartfelt gratitude to you both for inviting us for the screening . Uma and myself had asked in Feb that we would like to view the movie in Singapore but we never thought we would be among the first few groups to view the movie .

A marvellous short film showcasing a breakdown to understand oneself and to achieve a breakthrough in our life.Intriguing story line, captivating cinematography and  befitting background music kept us hooked throughout .By the time film reached climax I definitely brokedown and started thinking about LIFE. In this materialstic and globalised era we have undoubtedly cutdown our relationship with Nature.Kudos to SGS sir and Lakshmanan thatha for their realistic portrayal . Great job Pasupathi ,Your Direction skills are terrific. Looking forward for your ingress in silverscreen as a director soon.Good luck and Best wishes

வண்ணத்துப்பூச்சியும் கடலும் - பிரமிள் (Thelma & Louise படத்தை முன்வைத்து)

சமுத்திரக் கரையின்
பூந்தோட்டத்து மலர்களிலே
தேன் குடிக்க அலைந்தது
ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி.

வேலை சரிய
சிறகின் திசைமீறி
காற்றும் புரண்டோட
கரையோர மலர்களை நீத்து கடல் நோக்கிப் பறந்து
நாளிரவு பாராமல்
ஓயாது மலர்கின்ற
எல்லையற்ற பூ ஒன்றில்
ஓய்ந்து அமர்ந்தது.

முதல் கணம்
உவர்த்த சமுத்திரம்
தேனாய் இனிக்கிறது.

- பிரமிள்.

பிரமிளின் இக்கவிதை வாசகனுடன் கைகோர்த்து நடந்தவாறு அவனை வாஞ்சையுடன் தழுவ தென்றலின் ஸ்பரிசத்தில் மயக்கமுற்றவனாய் மெல்ல அவனையுமறியாமல் மேலே பறக்க அப்பரவசத்தின் உச்சமாய் அனைத்தும் விட்டு விலகி விடுதலையாக அவனை எல்லையற்ற பிரபஞ்சச் சாரத்தில் சங்கமிக்கச் செய்கிறது.

மண்ணில் தோன்றும் எல்லாப் பட்டாம்பூச்சிகளும் தேன் பருக ஆசைப்படுபவை தான். ஆனால் நிதர்சனப் புயல் அவற்றின் சிறகுகளை கருணையின்றி உடைத்தெறிய பற்றுதலுக்கான கரம் தேடித் தவித்து பாதையில்லா பயணியாய் காற்று கூட்டிப் போன திசையில் பறக்க திடீர் பரிசாக கடலுக்கு நடுவே கலங்கரை விளக்காய் ஒரு காட்சி.

அது இரு வகையிலும் அர்த்தப்படுகிறது.
1. தேனுக்கு ஆசைப்பட்டு மலர் தேடியலைந்த அப்பட்டாம்பூச்சிக்கு ஏற்படும் அச்சிலிர்ப்பானது பொய்த்தோற்றத்தாலானாலும் அக்கணத்தை முழுமையடையச் செய்கிறது ஓயாது மலரும் எல்லையற்ற பூவான கடலலை.

2. நிம்மதியை தேடியலைந்த அப்பட்டாம்பூச்சி இதுவரையிலான தன் பயணத்தில் ஒரு துளி தேனையும் காணாது தவித்து தளர்ந்து செயலற்று கிடக்கையில் வாழ்வின் பரிசாக மரணம் வாய்க்கிறது. அது தேனாய் இனிக்கிறது.
வாழ்வின் அபத்தங்களிலிருந்து விடுபட இருத்தலியல் காட்டும் தீர்வு மரணம்(தற்கொலை).

Thelma & Louise படத்தில் அன்றாட அபத்தங்களிலிருந்து விடுபட எத்தனித்து பயணிக்கும் அந்த இரு பெண்களும் மரணம் துரத்த வாழ்வதன் பொருட்டு தங்கலால் முடிந்தவரை ஓடியவர்கள் உச்சக் காட்சியில் மலை உச்சியில் செய்வதறியாது திகைத்து நிற்க மரணத்தேன் அவர்களை பூங்கொத்து கொடுத்து வரவேற்கிறது.

அக்கணம் உவர்த்த சமுத்திரம் தேனாய் இனிக்கிறது.

**

வெயிலும் மழையும் (Break Down Stories - 4)

Second schedule. மார்கழி பனியில் மூன்று நாட்கள் படம்பிடித்த பின் அடுத்த இரண்டு நாட்களுக்காக இரண்டு மாதம் போராட வேண்டியிருந்தது. இதற்கிடையே இறுதிக்காட்சிக்காக ஒரு நீரோடை தேடி அலைந்தோம். டிசம்பரில் எடுத்த இறுதிக்காட்சியில் camera movement திட்டமிட்டதை விட சற்றே வேகமாக நகர்ந்திருந்தது. தற்போது பிப்ரவரி. இரண்டு மாதத்தில் நாங்கள் பார்த்து வைத்திருந்த ஓடை வற்றிவிட ஏற்காடைச் சேர்ந்த அத்தனை மலைகளில் தேடியும் பயனில்லை. நொந்து போய் மனோவிடம் புலம்பிவிட்டு சென்னை செல்ல மனோ அழைத்தார். இருவரும் ஏற்காடிலிருந்து பைக்கில் இருபத்தைந்து கி. மீ. காட்டுக்குள் சென்று அரைமணி நேரம் பாறைகளைக்கடந்து பார்த்தால் அருவி. பூத்தது மனது. மனோவை கட்டியணைத்து படப்பிடிப்புக்கு தயாராணோம்.

அங்கிருந்து கிளம்பிச் சென்று அசம்பூரில் கிழவரை பார்த்தால் தாடியை சுத்தமாக சவரம் செய்திருந்தார். துக்கம் தொண்டையை அடைக்க
"ஏங்க. சொன்னோமில்ல. சவரம் செய்ய வேண்டாம்ணு.."
"இல்லீங்கய்யா திரும்ப நீங்க வர மாட்டீங்களோண்ணு தான்.. அதுமில்லாம ஒரே நமச்சலு "

வேறு வழி தெரியாது அவரை தாடி வளர்க்கச் சொல்லி சிங்கப்பூரிலுள்ள நடிகரை குறுந்தாடி வைக்கச்சொன்னோம். பதற்றத்துடனேயே காத்திருந்தேன் இரண்டு வாரம்."மனோ..ஆத்துல தண்ணி போகுமா.."
"சொல்லமுடியாது.. கோடை வரப்போகுது. சீக்கரம் பயன் படுத்திக்கறது நல்லது"

"ஒரு குறும்படத்துக்கே இவ்ளவு கஷ்டப்பட வேண்டியிருக்கே. நீ இனிமே பெரியபடம் எடுக்க போராடி..ம்..ஒடம்ப பத்ரமா பாத்துக்கோடா.."என்றார் என் 93 வயது தாத்தா.

"இதெல்லாம் தேவயா இவனுக்கு. காட்லயும் மலைலயும் சரியா சாப்பாடில்லாம தூக்கம் இல்லாம பனில எந்திரிச்சு.. ஒழுங்கா படிச்ச படிப்ப வச்சி சம்பாதிச்சிருந்தா இந்நேரம் ஊடு வாசலு காரு பங்களானு கௌரவமா வாழ்ந்திருக்கலாம்.."

"ந்தா..அதெல்லாம் பேசாத. அவன் அப்படி தான். மனசுக்கு புடிச்ச தொழில பண்றான். என்ன பெருசா கௌரவம் அந்தஸ்து மசுரு.. அதெல்லாம் இருக்கற எல்லாருமே நல்லாவா இருக்கறான். கம்முனு கெடமா. அவன் போக்குல உடு. நல்லா வருவான் எம்பேரன்.."

"ஆமா நீங்க தான் மாமா அவன தலமேல தூக்கி வச்சிகினு ஆடறது.."

பெருமிதத்தை பொய்க்கோபத்தால் மறைத்தவாறு சென்றார் அம்மா.

படப்பிடிப்புக்கு மூன்று நாட்கள் முன்பாகவே ஏற்காடு சென்றேன். இம்முறை வேறு பாதை. சில புது இடங்கள் கானக்கிடைத்தது. மனதுள் பதற்றம். அருவியில் தண்ணீர் வருமா. தாடி. மறுபுறம் சேர்வராயன் மலை சென்று பார்த்தால் கானகமே வரண்டு சில இடங்களில் காட்டுத்தீயால் கருகிக் கிடக்கிறது. கண்கள் கலங்க செய்வதறியாது அப்படியே அமர்ந்து விட்டேன்.

"உன்ன நம்பி தான வந்தேன்.. ம். ஏன் இப்படி பண்ற" காடு காது கொடுத்ததாகவே தெரியவில்லை. கோவமாக கிளம்பினேன். பள்ளத்தில் பைக் off செய்து உருட்டியபடியே செல்ல வருடும் காற்றின் காந்தல் வன்மமாகவே பட்டது.

அசம்பூர் சென்று ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்த பெரியவரின் கன்னத்தை தடவினால் பழைய தாடியில் பாதி வளர்ந்த நிலையில் சிரிக்கிறார். sgs சாரை அப்படியே கிளம்பி வரச்சொல்லிவிட்டேன். குறுந்தாடியை இங்கேயே மலித்துக் கொள்ளலாம்.

ஒளிப்பதிவாளர் ஜிக்கு காமிரா லென்ஸ் tripod எல்லாவற்றையும் தானே சரிபார்த்து அழைத்து வருவதாக சொல்லியிருந்தார். பத்திரப்படுத்தி வைத்த கிழவரின் சால்வை உட்பட எல்லாப் பொருட்களையும் தயார் செய்தார் கலை.

பெரியவரின் தாடி sgs ன் குறுந்தாடி இரண்டுமே continuity க்கு பொருந்தவில்லை. அதுகூட இரண்டு மாதத்தில் காட்டின் வளர்சிதை மாற்றம் எல்லாம் சேர்ந்து சோர்வடையச்செய்தது. நண்பர்கள் தேற்ற "ok பாத்துக்கலாம். ரெடி" என்று அவற்றிற்குத் தகுந்தாற் போல் இரவு முழுக்க திரைக்கதையையும் காட்சி கோனங்களையும் மாற்றி எழுதிக் கொண்டிருந்தேன். படக்குழுவினர் அனைவரும் சரியான உணவு உண்டார்களா என்று பார்த்து அனைவரும் நன்றாக தூங்க ஏற்பாடு செய்தாயிற்று. அது முக்கியம். எல்லா விளக்குகளும் அனைத்த பின் காற்றுக்கு ஒரு ஜன்னல் திறந்து வைத்து hall ல் எழுதிக்கொண்டும் பழைய footages ஐ பார்த்துக் கொண்டுமிறுக்க மணி நான்கு. லைட் போட்டு ஒவ்வொருவரையும் எழுப்ப தயாரானார்கள். திட்டப்படி அதிகாலை பனி வேண்டும். Continuity. ஆனால் விடிய காலையிலேயே வெயில். துயரப்பட நேரமில்லை. அச்சூழலை எவ்விதம் பயன்படுத்த முடியுமோ அதற்கு தயாரானோம்.

திரைக்கதைப்படி கானகத்தினுள் காலம் உறையும் கணத்தை பதிவு செய்ய வேண்டியே macro lens கேட்டிருந்தேன். ஜிக்குவிடம் சொல்ல அவர் camera assistant ராஜேஷை பார்க்க அவர் விழிக்கிறார். "சார் சொல்லலயே சார்" மண்டைக்குள் இரத்தக் குலாய்கள் புடைக்க தலையை பிடித்துக் கொண்டு மரத்தில் சாய்ந்தேன். பல இடங்களில் முயன்றும் பலனில்லை.
" ok ready. Wide போயிடலாம்.double up"

திரைக்கதைகள் திரைப்பட உருவாக்கத்தின் எல்லாத் தளங்களிலும் எழுதப்படுகிறது என்பதே யதார்த்த உண்மை.

sgs காரிலிருந்து இறங்கி வருகிறார். கதைப்படி காலை மணி ஏழு. Tarkoevsky - யின் Solaris மற்றும் Nostalghia தான் inspiration. எல்லோரும் தயாராக சற்றே விலகி பல்லத்தில் இறங்கிப்போய் காட்டை மௌனமாக வெறித்தேன். " ஏன்.. நான் என்ன பண்ணேன். உன்ன நம்பி தான வந்தேன். உன்ன பத்தி தான படம் எடுக்கறேன். அப்பறம் ஏன் இப்படி சோதிக்கற". பதிலேதுமில்லை.

"சார் ரெடி.."
"ஆங்..வந்துட்டேன்"

மனதை தேற்றிக் கொண்டு மேலேறி வந்து " ok..camera.. action." sgs காரிலிருந்து வெளியே வருகிறார். கண் கூசும் வெயில். என்னுள் ஒருவித வெறுமை.

திடீரென அவ்விடம் சூழும் அடர்த்தியான வெண்பனி(Fog).
அக்கணம் என்னுள் மையங்கொண்ட அதிர்வலை உடலெங்கிலும் பரவ

"ஜிக்கு..அங்க பாருங்க FOG.."

அனைவரும் சிலிர்க்க இயற்க்கையின் இக்கொடையை எதிர்கொள்ள முடியாது தத்தளித்தேன். பின் துள்ளி குதித்தேன். லென்ஸ் மாற்றப்பட்டது. கேமரா இடம்மாற கடும் பனிசூழ் கானகத்துள் கால் பதிக்கும் sgs அப்பரவசத்தை அப்படியே வெளிப்படுத்தினார். என்னையும் அறியாது என் கரங்கள் கானகத்தின் முன் கூம்பின.

"Thanks. ரொம்ப thanks. காலம் முழுக்க ஒங்கிட்ட நான் சரண்."

Sg சார் சொன்னார் "காலைல பிரார்த்தனையப்ப வள்ளலார் கிட்ட கேட்டேன் பசு. இந்த படம்புடிக்கறவன் ரொம்ப feel பண்றான். கொஞ்சம் பனிய கொடுத்திடுங்கன்னு. அவர் கருண தான் இது "

ஆசான் பாலு மகேந்திரா 'மூன்றாம் பிறை' உச்சகாட்சி எடுக்க மழை தேவைப்பட்டதாம். கேட்டாராம். வந்ததாம். கடைசிப்படமான 'தலைமுறைகளு'க்கு புயல் தேவைப்பட்டது. வந்தது.

If a person really desires to acheive something, all the universe conspires to help that person to acheive his dream.- Paulo Cohelo

நன்றி.

***

Break Down Stories - 3

இரண்டாம் நாள் படப்பிடிப்பு. கடுங்குளிரில் கிளம்பி நடுங்கியபடி கடுங்காபி குடித்த பின் துணை இயக்குனர் ஓபிலி வெங்கட்டிடம் பர்ஸ் கேட்டால் உறைந்து நிற்கிறார். குளிரால் அல்ல. நிச்சயமாக தெரியும் நேற்றிரவு ப்ரியதர்ஷினி ஓட்டலில் சாப்பிட்டு பணம் கொடுத்த பின் அவரிடம் கொடுக்க அவர் பைக்குள் வைத்தார்.
"சார். நீங்க ஒங்க ஜீன்ஸ் பாக்கட்ல தான் வெச்சீங்க சார். நல்லா ஞாபகம் இருக்குங் சார். " மிலிட்டரி அடி அடித்தார் ஓபிலி. மறுக்க முடியாத பார்வை. "ச்சே. ஆமால்ல. நமக்கு எதும் தெரியலைங்க ஜிக்கு. பைக்ல போம்போது எங்க உளுந்துச்சோ.."

நேற்றிரவு தான் நடிகர் sgs என் நைந்த பர்சை பிடுங்கி உள்ளே நிறைந்திருந்த cards எல்லாவற்றையும் (visiting cards, food mall cards) எடுக்க முற்பட அவர் விரல்கள் இடியாப்ப நூல்களுள் மாட்டிக்கொள்ள அவரை விடுவித்தபின் ஆசுவாசப்பட்டவர் " Amazing pasu. what a set up u have. எவனாவது pick pocket க்கு try பண்ணான் செத்தான் இல்ல.." என்றவாரு சிங்கப்பூரிலிருந்து வாங்கிவந்த புது பர்ஸை எடுத்து அதற்குள் 2000 தாள்களை வைத்து " இது கட்டுக்கட்டா பெருகணும்" என்று வள்ளலாரை வழிபட்டு என் கைக்குள் திணித்தார். இன்று, காலி டீ கப்புடன் ஒரு பார்வை பார்க்க நான் திரும்பிக்கொள்ள, காருக்குள் பல்டியடித்த உதவியாளர் கலையரசன் தனக்கு பழக்கமில்லாத எல்லா யோகாசன வித்தைகள் மூலமும் வளைந்து நெளிந்து தேடிப்பார்த்த பின் வெறுமையாக நிற்க சாலையோர பதாகையில் தாமரை மேல் சலனமில்லாமல் புன்னகைத்தபடி மேதகு பாரதப் பிரதமர். இதில் நண்பர்கள் எந்த குறியீட்டையும் தேட வேண்டாம். ச்சும்மா கண்ணில் பட்டதை கக்கிட்டன்.

தோழர் மனோ மற்றும் கார்த்திகேயனுக்கு தகவல் பரவ அவர்கள் ஏற்காடை சல்லடை போட்டு தேட எமக்கோ ஒரே எண்ணம் படப்பிடிப்பு.

"fog போயிடும் . நாம கெளம்பலாமா.."

யாரும் எதிர்பார்க்கவில்லை."சரி. Police ல ஒரு complaint மட்டும் கொடுத்துட்டு கெளம்பிடலாம் " மனோ சொல்ல விரைந்தோம். இதற்கிடையில் ஆஸ்திரேலியாவை தொடர்பு கொண்டே card ஐ செயலிழக்க வைக்க வேண்டியிருந்தது. சினிமா காரங்க என்றதும் ஒரு தினுசாக பெரும் திட்டத்தினுடனே பார்த்தார்கள் போலிசார். மனோ பேசிய பின்னே தோழமையானார்கள்." ஓ..சின்னபடம்..சரி சரி. ஆமா இந்த நயன்தாரா இப்ப எப்புடி.." "எப்புடின்னா சார்.." " அதாங் சார். ஏதோ ஒரு டைரட்டரோட அப்புடி இப்புடின்னு.. என்ன ஓகே தான.." இந்த கேள்விகளை எந்த ஊரிலும் எல்லா தரப்பு மக்களிடமும் சினிமாக்காரன் எதிர் கொண்டே ஆகவேண்டும்.

அரும்பாடு பட்டு ஒரு குறும்படம் எடுக்க முனைந்தால் அதில் இத்தனை குளறுபடி. புகார் தெரிவித்த பின் படப்பிடிப்புக்கு செல்லும் போது மணி 12. பனி விலகியபின் மழை. மனதுக்குள் திடீரென ஏதோவொன்று திரண்டெழ அவ்வுணர்வை அப்படியே விழுங்கிவிட்டு shot க்கு தயாரானேன். SG சார் கொடுத்த பணம். அதோடு ATM card, அதில் சில ஆயிரங்கள். இப்படத்திற்கான மிச்சப்பணம் அத்தனையும் இப்போது இல்லை. என்ன செய்யப்போகிறேன். தெரியாது. தெரிந்ததெல்லாம் அன்றைய படப்பிடிப்பை நல்லபடியாக நடத்தவேண்டும். அந்த நாள் மறுபடி வாய்ப்பது அரிது.

"பசு.dont worry.நடந்தது நடந்து போச்சி. I think we ll get the purse for sure. " sg சார் உறுதியாகச் சொன்னார். ஜிக்கு "ஓபிலி Bag அ நல்லா check பண்ணீங்களா..ஒரு டைப்பாவே இருக்கீங்களே " என கலாய்க்க" ஐயோ சார்.. நான் என்ன.." பைக்குள் கைவிட்டு குடைந்தார். "இதுக்கு ஏன் இவ்ளோ emotion..ம்.." சிராத்தபடி ஜிக்கு.

அடுத்த location, estate ன் அருவிக்கு செல்லும் வழியில் இஞ்சி டீ அருந்தும் போது திரும்பவும் மனது பிசைந்தது. டீக்கு sg sir பணம் கொடுத்துவிட்டு என்னை பார்க்க பார்வையை திருப்பிக் கொண்டேன். அனைவரிடமும் ஒருவித தளர்ச்சி. டீ கப்புடன் நிற்க.. "ம் வண்டியெடு. கெளம்பு". நல்லூர் செல்லும் வழியில் ஒரு புல் மேடு. அவ்விடம் ஆடு மேய்ப்போரிடம் பேசி படப்படிப்பை தொடங்கினோம். கதைப்படி SG சார் பட்டினியுடன் இருக்க வேண்டும். மணி பிற்பகல் ஒன்று. உதடுகள் ஒட்டக்காடாது. எச்சில் விழுங்கக் கூடாதென சொல்லியிருந்தேன். One more.. again..one more..சார். என்ன பண்றீங்க. அப்டியில்ல.. திரும்பவும் கீழருந்து மேல ஏறி வாங்க.." என்னை பார்வையால் பொசுக்கப் பார்த்தார். திரும்பிக் கொண்டேன். " Take.."

அவரை பட்டினி போட்டு நாங்கள் அனைவரும் சாப்பிட
"எனக்கென்னுமோ அப்டி தான் தோணுது. நிச்சயமா.. "அவராக பேசிக்கொண்டார். கஞ்சி குடிப்பது போல் shot. நிஜப்பசி. வெறியுடன் சாப்பிட்டார். அக்கணம் அவர் வாழ்வில் வாய்க்காதது. பசித்து புசிப்பதன் அவசியத்தை உணர்ந்தார். பனியைத் தவறவிட்டாலும் வெயிலை பயன்படுத்திக் கொண்ட திருப்தியில் அடுத்த இடம் செல்ல பரவசமாக தயாராக மலை மேட்டிலுருந்து தாவி குதித்தோடி வருகிறார் sgs. " நீங்க எதிர் பாக்காத ஒன்னு எதிர்பாக்காத நேரத்துல கெடக்குது. Come on act." Actor direct செய்ய விழிக்கிறேன் நான். "சார் எனக்கு நடிப்பெல்லாம் வராது. Only direction " " இப்ப பாருங்க நடிப்பீங்க. ஒங்க. Purse கெடச்சிடுச்சி " நாத்துடிதுடிக்க கண்கள் மெல்ல கலங்க.." சார்.." என்றேன்.பரவசத்துடன் சிரித்தபடி " yes pasu. We got it.."

மலை உச்சியிலிருந்து ஓபிலி " சார் பர்ஸ் பைலயே இருக்குதுங் சார் "

உள்ளிருந்து ஓர் உணர்வு திரண்டெழ அதை அடக்கியபடி sg சாரை பார்க்க கண்களுள் ஊடுறுவியவர் "leave it pasu. நான் சொல்லல. அது கெடைச்சிடும். I know. Because you deserve it " என்னை ஆரத்தழுவ பதிலுக்கு அவரை அணைக்கத் திராணியில்லாதவனாய் தளர்ந்து நின்றிருந்தேன். மூச்சிறைத்தபடி ஓபிலி கீழே வந்து " தோள் பையிலிருந்து பர்ஸ் எடுத்து பவ்யமாக நீட்டி, "எல்லாம் கரைக்டா இருக்கான்னு பாத்துக்கோங்க சார். " ஒளிப்பதிவாளர் ஜிக்கு அவரை மெல்ல ஏறெடுத்து பார்க்க " சார் நான் பதறிப் போயிட்டேன். என்ன எங்க எல்லாரும் தப்பா நெனச்சிடுவிங்களோன்னு. நல்ல வேல.." முஷ்டி மடக்கியவாறு ஜிக்கு "இப்ப உன்ன யாரு இங்க உத்தமன்னு சொன்னாங்கன்னு சிலுத்துக்கற.." என்று தோளில் குத்த "கேமரா மேன் சார் கிண்டல் பண்ணாதீங்க சார்." ஓபிலி வெட்கப்பட அனைவரும் ஒரு கொலைக்கு தயாரானார்கள்.

அன்றிரவு காட்டிலிருந்து ஏற்காடு வந்ததும் பிரபாகரன் ஓட்டலில் அமர தோழர் கார்த்திகேயன் வந்து மௌனமாக என்னை கட்டியணைத்து "காலைலேந்து மனசே சரியில்லங்க டாக்டர். இந்த பணம் எவ்ளோ முக்கியம். என்ன பண்ணுவீங்கன்னு..ச்சே..மகிழ்ச்சி" கனத்த முகத்துடன் நின்றார். படப்பிடிப்பு நல்லபடி முடிந்த திருப்தியில் இருந்த நான் அப்பொழுது தான் முழுவதுமாக அச்சம்பவத்தின் ஆலத்தை உணர்ந்தேன். "கார்த்திக் சார் ஒங்களுக்கு பொரோட்டா சொல்லிடவா.. என்றார் ஓபிலி.

***

'Kanavuthirai'(Dream Screen) a film forum in singspore conducting by santhosh nambirajan and other friends there has invited us to screenour short 'Break Down' followed by discussion. We are glad to meet our friends there. Come let's discuss film and other stuff.

சிங்கப்பூரில் - Break Down திரையிடல்

சிங்கப்பூரில் நண்பர் சந்தோஷ் நம்பிராஜன் மற்றும் தோழர்கள் இணைந்து நடத்திவரும் 'கனவுத்திரை' என்னும் திரைப்பட அமைப்பில் எங்களுடைய 'Break down' குறும்படத்தை திரையிட்டு விவாதிக்க அழைத்திருக்கிறார்கள் . சிங்கப்பூரிலுள்ள தோழர்களை சந்திக்க வருகிறோம். வாருங்கள் சினிமா மற்றும் இன்ன பிற கலந்துரையாடுவோம்.

ஆசான் பாலுமகேந்திராவுக்கு பிறகு என்னுள் உண்டான வெற்றிடத்தை நிரப்பிய கலைஞன் பாரதிராஜா. குரு வெற்றிமாறன் தயாரிப்பில் என் இயக்கத்தில் பாரதிராஜா அவர்கள் நடிப்பதற்கான கலந்துரையாடல் தேனியில் பாரதிராஜா பண்ணையில் நடந்த பொழுது 'ஓம்' படத்திற்கான கதையை விவாதித்தோம். சிலிர்ப்புடன் கதைத்தார் அக்கதையை. இன்னமும் அடங்கா கலைவேட்கையோடு இயங்கும் அம்மனிதரை பார்க்க பிரமிப்பாகவே இருந்தது. 88 வயதில் உயிர்ப்புடன் இயங்கும் Clint Eastwood போன்று நம்மிடம் யாரும் இல்லையே என்னும் ஆதங்கம் இருந்து வந்தது. இப்போது இல்லை.

Europian union film festival

சென்னையிலுள்ள பிரான்ஸ் தூதரகமான Alliance franchaise யில் திரையிடப்பட்ட ' The magic of children' என்ற படம் பெரியவர்களின் சிந்தனைப்போக்கை சிறார் மீது நாம் செலுத்தும் ஆதிக்கத்தை கேள்விக்குட்படுத்துகிறது.

Fantasy வகையிலான இக்கதையில் சிறார்களுக்கு சதா கட்டளைகளிட்டு துன்புறுத்தும் பெரியோர்கள் அனைவரும் photo frame யினுள் உறைந்து போகிறார்கள். பெரியோர்களற்ற கட்டளைகளும் கட்டுப்பாடுமற்ற கானகத்தில் சுதந்திரமாக சுற்றித்திறிகிறார்கள் குழந்தைகள். அருவி உயிர் பெற்று மனித உருவில் அவர்களிடம் வர ஸ்பரிசிக்கையில் ஆயிரங்காலத்து மரமாக (fossil) உறைந்து போகிறது.

இப்படி போகும் இப்படத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்த பெரியவர்கள் நீண்ட நேரம் நெழிந்த பின் மெல்ல ஒவ்வொருவராக canteen செல்ல ஆரம்பித்தார்கள். நம்மால் சிறார்களின் வாழ்வை இனி வாழ முடியாது. ஏங்குவோம். அமைந்தால் தவிர்த்து விடுவோம்.

ஏன்னா நமக்கு நெறய வேல கெடக்கு. எலக்கியம் படைக்கோணும். சினிமா எடுக்கோணும். தத்துவம் பேசனும். அரசியல் பண்ணனும். எல்லைக்கோடு வரையணும். சாதி மத கெத்து எட்டுவழிச்சால சாகர் மாலா மீத்தேனு நியூட்ரினோன்னு ஒலக மொதலாளிங்களுக்கு உழைப்ப கொட்டறது இப்படி எக்கச்சக்க வேல கெடக்கு.

கானகமாம் சொதந்தரமாம் கொழந்தைங்களாம். சின்ன புள்ளத்தனமால்ல இருக்கு.

***

ஆதார் (Aadhar and politics of surveillance )

This or that particular person. ஆதார் அட்டை கட்டாயமாக்கப்பட்ட சூழலில் தனி மனிதனின் நிலை குறித்து சுபஸ்ரீ கிருஷ்ணன் என்ற இயக்குனர் எடுத்த இந்த ஆவணப்படம் சென்னை max mueller bhavan ல் திரையிடப்பட்டது. டெல்லியைச் சேர்ந்த வழக்கறிஞரும் கட்டுரையாளரும் ஆய்வாளருமான உஷா ராமனாதன் அவர்கள் சிறப்புறையாற்றினார். இவர் ஆதாருக்கு எதிராக ஆதாரப் பூர்வமாகவும் தீவிரமாகவும் ஆரம்பத்திலிருந்தே பேசி வருபவர். அதிர்ச்சி அளிக்ககூடிய பல தகவல்களை பகிர்ந்தார். சிறந்த ஆளுமை.

அரசாங்கம் இரத்தமும் சதையுமான பிரக்ஞையுள்ள தன் குடிமக்களை வெறும் எண்களாக மட்டுமே (Bar code) பார்க்கிறது. நமக்களிக்கப்பட்ட ஆதார் அட்டைக்கு எந்த மதிப்புமில்லை. அதிலுள்ள எண்களே நாம். நம் கைரேகையானது நிரந்தரமானதல்ல. காலப்போக்கில் சிறுசிறு மாற்றங்கள் ஏற்படும். அதுபோன்றே கண்களிலுள்ள ஒளித்திரையும். இவற்றில் ஏதேனும் சிக்கலென்றால் 'நான்' என்று ஒரு தனி மனிதன் நிரூபிக்க ஏதுமில்லை.

உயிரற்ற மாயக்கோடுகளில் வாழ்கிறோம் நாம். அதுவே நிஜம். நடமாடிக்கொண்டிருக்கும் நாம் நாமல்ல. 'நான்' நானல்ல.

இந்த ஆதார் முறைப்படி ஒரு மனிதனை இரண்டாக்கலாம். போலியாக்கலாம். இல்லாமலாக்கலாம். க்கலாம். லாம். ம்.

Jio sim தொலைந்ததால் duplicate சிம் வாங்க Reliance சென்றிருந்தேன். ஆதார் அட்டையை காட்ட பணியாளர் " அத நீங்களே வச்சிக்கங்க. விரல நீட்டுங்க" என்றார். பதட்டத்துடனேயே சிவப்பு லைட்டில் விரல் வைத்தேன். நல்ல வேளை. நான் இருந்தேன்.

உஷா ராமநாதனின் பேச்சைக் கேட்கையில் முதலில் அதிர்ச்சியும் பிறகு பயமும் பிறகு சோர்வுற்று தனி மனிதனான நான் என் அடையாளத்தை வாழும் உரிமையை தக்கவைக்கவோ பாதுகாக்கவோ செய்வதற்க்கு ஏதுமில்லை என்ற கையறு நிலையில் தளர்ந்திருக்கையில் செய்ய வேண்டிய செயல் திட்டத்தை அவரே வழங்கினார்.

தனி மனிதனின் நலனில் அரசாங்கம் அக்கறை செலுத்த தவறுகையில் அத்தனிமனிதர்கள் கூட்டாக சேர்ந்து அரசாங்கத்திற்கு அதன் கடமையை கற்றுத்தற வேண்டும்.

"The state should learn from its citizens" என்றார்.

ஆதாருக்கெதிரான ஒரு பிரகடணத்தை ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் அச்சடித்திருந்தார்கள். அரங்கிள் கூடியிருந்த சிறுவர் முதல் அனைவரும் கையொப்பமிட்டார்கள்.

'தமிழ்' படிவத்தில் யானும் எனை காக்க.

**

The unbearable being of lightness

Documentary film

The unbearable being of lightness. Documentary film by Ramachandra PN on Rohit vemula's suicide note and the protest by the students then.

ரோஹித் வெமுலாவின் தற்கொலைக் குறிப்பை பின்னணியாகக் கொண்டு பூனே திரைப்படக் கல்லூரியைச் சேர்ந்த இராமச்சந்திரா PN எடுத்த ஆவணப்படம் நேற்று மாலை டிஸ்கவரி புத்தக நிலையத்தில் திரையிடப்பட்டது.

ஆனந்த் பட்வர்த்தன் முதலியோரின் ஆவணப்பட மொழியிலிருந்து மாறுபட்ட திரைமொழியுடன் திகழ்ந்த இது போன்ற படங்களை புரிந்து கொள்ள நேற்று அஜயன் பாலா அருண்மொழி உள்ளிட்டோருடன்  நடந்த கலந்துரையாடலில் விவாதிக்கப்பட்டதைப் போன்று நிச்சயம் பார்வையாளர்களுக்கு முறையான பயிற்சி வேண்டும்.

ஆசான் பாலுமகேந்திரா தொடர்ந்து வழியுறுத்தியதைப் போல நம் பள்ளிகளில் திரைப்பட அவதானிப்பிற்கென்று ஒரு பாடப்பிரிவை அமைக்க வேண்டும்.

இது போன்ற படங்கள் திரைப்பட விழாக்களில் பங்குபெற தணிக்கைச் சான்றிதழ் பெற வேண்டும். அத்துறை படைப்பாளிகளுக்கு அளிக்கும் சுதந்திரம் நாம் அறிந்ததே. தனிக்கையைத் தவிர்த்து ஜான் அப்ரகாமின் அக்ரகாரத்தில் கழுதை' யைப் போல ஊர் ஊராக சென்று திரையிட்டு வருகிறார் இராமச்சந்திரா.

நெகட்டிவ்வில் படமெடுத்த காலக்கட்டங்களில் processing கிற்கே தணிக்கை  சான்றிதழ் பெற்றாக வேண்டிய நிலை இருந்தது. மக்களிடம் இது போன்ற கருத்தாக்கங்கள் சென்று சேறுவதே அடிப்படை தேவையாகையால் டிஜிட்டல் தொழில் நுட்பத்திற்கு நன்றி.

***

சாதி

தமிழ் சமூகத்திலிருந்து சாதியை ஒழிக்க நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன. தருமபுரி சம்பவம், இளவரசன், கோகுல்ராஜ், சுகன்யா பூபதி, சங்கர் கௌசல்யா தற்போது கச்சநத்தம் என தொடரும் இந்த சாதிய வன்முறைகளும் அதையொட்டி அந்நேரம் நடக்கும் கண்டனக் கூட்டங்களும் என நீளும் இப்பிரச்சனை எப்போது தீரும். தெரியாது. ஆனால் இது போன்ற கண்டனக் கூக்குரல்களால் ஆக்ரோஷமான மேடை நிகழ்வுகளால் மட்டுமே பெரும்மாற்றம் நிகழ்ந்துவிடாது. வரலாறும் அதுவே.

உண்மையான மாற்றம் உடனடியாக நிகழ்வது சாத்தியமற்றது. இரு தலைமுறைகளுக்கு பின்பாவது சிறு மாற்றம் நிகழ வேண்டுமாயின் நம் பிள்ளைகளின் கல்வியில் துவங்க வேண்டும். அதை விட முக்கியம் நம் வீடுகளில் சாதி கேள்விக்குட்படுத்தப்பட வேண்டும். நான் செய்கிறேன். என் வீட்டிலுள்ளவர்களின் பன்புகள் எவை. சாதி மதம் போன்ற கருத்தியல் பற்றிய அவர்களின் பார்வை எவ்வாறுள்ளது. சகமனிதனை மனித மாண்போடு நோக்கும் நேசிக்கும் தன்மை வாய்ந்தவர்களா அவர்கள் என்பதை கவணிக்க வேண்டும.வீட்டிற்குள் வந்தவர் தாழ்த்தப்பட்டவர் எனத் தெரிகையில் அவர்களின் பேச்சிலோ உபசரிப்பிலோ உடல் மொழியிலோ ஏற்படும் சிறு கீறலை நாம் கவணிக்கத் தவறிணோமாயின் பிறகு இச்சமூகத்தில் நாம் செய்வதற்கு ஏதுமில்லை.

நம் வீட்டாரிடம் உறவினரிடம் சந்திக்கும் நண்பர்களிடம் தொடர்ந்து இது சார்ந்து பேசவேண்டும். தாழ்த்தப்பட்டோரே அவர்கள் உரிமைக்காக போராடியது போதும். இனி அம்பேத்கர்கள் ஆணவக்குடிகளிலிருந்து உருவாக வேண்டும்.

மனித மாண்பை நம் பிள்ளைகளுக்கு பயிற்றுவிக்கத் தேவையில்லை. வாழ்ந்து காட்டினாலே போதும். பார்த்துப் பயிலும் ஆற்றல் மிக்கவர்கள் குழந்தைகள். தன்னால் வளர்வார்கள்.

முதலில் நம் வீட்டை மாற்றுவோம். நாடு தன்னால் மாறும்.
சரி. நாடுன்னா.. அந்த கத அப்பால..

***

மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

ஸ்டெர்லைட் ஆளையை எதிர்த்தோம். கடும் போராட்டத்திற்குப் பிறகு உயிர்பலி கொடுத்து இதோ மூடியுள்ளோம். அது நிரந்தரமா என்னும் சந்தேகம் ஒருபுறமிருக்க நம்மை சூழ்ந்துள்ள எல்லா பிரச்சனைகளையும் உணர்வெழுச்சியில் மட்டும் எதிர்க்கிறோமா அல்லது அறிவியல் கண்கொண்டு புரிந்து கொள்கிறோமா என்பதை யோசிக்க வேண்டும்.

தூத்துக்குடி மக்களை சூழ்ந்துள்ள சுகாதாரக் கேடுகள் என்னென்ன? மூடிய ஆளையோடு எல்லா பிரச்சனைகளும் முடிந்ததா? சூழலியல் ஆய்வை மேற்கொண்டு வரும் இந்த இளைஞர்கள் சமகால அரசியலை அறிவியல் ரீதியில் அணுகுவது போற்றுதற்குறியது.

இவர்களின் ஆய்வில் வெளிப்படும் அதிர்ச்சிகரமான தகவல்கள்.. மறைக்கப்பட்ட உண்மைகள்..

Welcome boys. You guys are really rocking. We salute.

***https://youtu.be/ZqG90jzu2QE

Religious Fundamentalism

For the attention of our religious fundamentalists regardless of whatever religion they belong to. This article analyze the religious minds scientifically.

Scientists have established a link between brain damage and religious fundamentalism.
A study published in the journal Neuropsychologia has shown that religious fundamentalism is, in part, the result of a functional impairment in a brain region known as the prefrontal cortex. The findings suggest that damage to particular areas of the prefrontal cortex indirectly promotes religious fundamentalism by diminishing cognitive flexibility and openness—a psychology term that describes a personality trait which involves dimensions like curiosity, creativity, and open-mindedness.

I think this is the right time to be aware of it in this so called country, INDIA.


https://www.rawstory.com/2018/03/scientists-established-link-brain-damage-religious-fundamentalism/#.WqvOi6NG73w.facebook

அது மரணம் இல்லை. கருத்துச் சுதந்திரத்துக்கு எதிராக நடந்த படுகொலை. மரணமா இருந்தா கடந்துவந்துட முடியும். கொலையைப் பார்த்துட்டு எப்படி வர முடியும்? கௌரி லங்கேஷ், துணிச்சலும் சமூக அக்கறையும் கொண்ட நேர்மையான பத்திரிகையாளர். மதவாத சக்திகளைத் துணிச்சலாக விமர்சனம் செய்ததற்காகவே கெளரியை வீட்டு வாசலில் வெச்சு சுட்டுக் கொன்னாங்க. கெளரியோட மரணத்தை என் கையில் தூக்கிச் சுமந்து சவக்குழியில் இறக்கி வெச்சிருக்கேன். கௌரியோட அப்பா, என் குருநாதன் லங்கேஷைப் புதைக்கும்போது அவருக்குப் பிடிச்ச ‘ஸ்டெபிக்ராஃப்’ போட்டோவையும் ஒரு பாட்டில் ரம்மையும் சேர்த்துப் புதைச்சோம். செத்துப்போனவருக்கு இதெல்லாம் போய்ச் சேராதுனு அறிவுக்குத் தெரியும். அது நிறைவான மரணம். ஆனா, கௌரியோட உடலை சவக்குழியில் இறக்கி வைக்கும்போது என் உடம்பும் மனசும் சேர்ந்து நடுங்குது. எங்க அழுகைக்கு நடுவுல அவளைச் சுட்டுக் கொன்னவங்களோட சிரிப்பும் கேட்குது. கௌரியோட சாவைவிட, அவங்களோட கொண்டாட்டம் பயத்தைத் தருது. ‘இதையெல்லாம் அமைதியா வேடிக்கைப் பார்க்கப் போறோமா?’ங்கிற கேள்வி நெஞ்சை அறுக்குது. அந்த வினாடிதான், அவளைப் பொதைக்கலை... விதைக்கிறோம்னு புரிஞ்சிக்கிட்டேன். இந்த உணர்வு எனக்கு மட்டுமில்லை. கௌரியோட இறுதிஊர்வலத்துல கலந்துகிட்ட ஒவ்வொருத்தருக்கும் இருந்துச்சு. கௌரி சாவுக்குப் பதில் கேட்கிறதின் மூலம், என் வாழ்வுக்கும் கருத்துச் சுதந்திரத்தை ஆதரிக்கிற அத்தனை பேருக்கும் பாதுகாப்பு தேடுறேங்கிறதுதான் உண்மை.

- பிரகாஷ்ராஜ்

http://tamil.thehindu.com/opinion/columns/article24071557.ece?homepage=true

தமிழர் மேல் இந்திய அரசாங்கம் தொடுக்கும் இந்த இன அழிப்புப் போரை நாம் எதிர்த்து வரும் அதே சமயம் நம்முள் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் சாதிய ஏற்றத்தாழ்வுகளையும அதன்பால் செய்யப்படும் வன்கொலைகளையும் கண்டித்தாக வேண்டியுள்ளது. ஒன்றிணைவோம்.

**

ஸ்டெர்லைட்டுக்காக Coral Mill Strategy - திருமுருகன் காந்தி

தூத்துக்குடிக்கு வ.உ.சி விட்டுச்சென்ற கோரல் ஆலை போராட்ட வடிவத்தை முன்னெடுப்போம்..

இனி இந்த போராட்டத்தை விட்டுவிட்டு வேறு எங்கும் செல்ல முடியாது. இனி அரசுக்கு எதிரான
போராட்டம் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட பிரச்சினை சார்ந்ததாகவோ, குறிப்பிட்ட இடம் சார்ந்ததாகவோ,
குறிப்பிட்ட மக்கள் சார்ந்ததாகவோ இருக்க முடியாது..

அதேசமயம், தூத்துக்குடியில் துவங்கியிருக்கிற இந்த ‘அரச வன்முறை’ என்பதற்கு எதிரான போராட்ட
வழிமுறை என்பதும் இதே தூத்துக்குடியிலேயே 110 வருடங்களுக்கு முன்பு வ.உ.சி அவர்களால்
கண்டெடுக்கப்பட்ட ஒத்துழையாமை என்னும் வழிமுறையாக இருக்கிறது.

‘கோரல்மில்’ போராட்டம் வழிமுறை என்பது இந்திய வரலாற்றின் மிக முக்கியமான ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு வழிமுறை போராட்டம் ஆகும். கோரல் மில் போராட்ட வடிவத்தின் மூலமாக ஒட்டுமொத்த மக்களும் ஆங்கிலேயே அரசையும் அதன் கைக்கூலிகளையும் சமூக புறக்கணிப்பு செய்வது என்பதை எளிய மக்களுக்கு உகந்த வெற்றிகரமான போராட்ட வடிவமாக
வரலாற்றில் நிரூபித்தவர் கப்பலோட்டிய தமிழன் வ.உ.சிதம்பரனார் அவர்கள்.

‘கோரல்மில்’ என்பது ஆங்கிலேயர்களால் தூத்துக்குடியில் துவங்கப்பட்டு அந்த பகுதி மக்களின்
உழைப்பை கடுமையாக சுரண்டி வளர்ந்தது. காலநேரம் இல்லாமலும், வார விடுமுறை இல்லாமலும்,
கடுமையான தண்டனைகளாலும் பல்வேறு இன்னல்களோடு உழன்ற தொழிலாளர்களை ஒன்றுதிரட்டி
ஆங்கிலேய ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிரான இந்திய விடுதலைப்போரின் முதல் தொழிலாளர் போராட்டமாக
முன்னெடுத்தவர் வ.உ.சி.

கோரல்மில் போராட்டத்தில் ஆங்கிலேயர்களுக்கும், அவர்களின்
ஆதரவாளர்களுக்கும் தூத்துக்குடி வணிகர்கள் #மளிகைப் பொருள்களை விநியோகம் செய்ய மறுத்தனர்!!
#துப்புரவு தொழிலாளர்கள் அவர்கள் வீடுகளில் துப்புரவு பணிகளை செய்ய மறுத்தனர்!!

வெள்ளையர்களுக்கும் அவர்களுக்கு அதிகாரிகளாக இருந்த பார்ப்பனர்களுக்கும் சவரத் தொழிலாளர்கள்
#சவரம் செய்ய மறுத்தனர்!!
சலவைத் தொழிலாளர்கள் அவர்களுக்கு #துணிகளை சலவை செய்ய மறுத்தனர்!!
கடுமையான உறுதியான சமூக புறக்கணிப்புக்கு உள்ளான வெள்ளையர்கள் ஊருக்குள் தங்க பயந்து
அலுவலகங்களிலேயே தங்க ஆரம்பித்தனர்.

இப்படித்தான் ஆங்கிலேயர்களை பணியவைத்தது வ.உ.சியின் Coral Mill strategy.
முடிவில் ‘கோரல்மில்’ போராட்டம் வெற்றி பெற்றது!!

லண்டனின் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்காக நடத்தப்பட்ட காலனிய ஆட்சிக்கும், லண்டனில் வாழும்
வேதாந்தாவிற்காக நடத்தப்படும் இன்றைய அரசிற்கும் எந்த வேறுபாடும் இல்லை என்பது இப்போது
நிரூபணமாகி இருக்கிறது.

வெள்ளையர்களை விரட்டி சுதந்திரம் அடைந்ததாக நம்பிக்கொண்டிருந்த நாம் 110 ஆண்டுகளுக்கு முன்
வெள்ளையர்களுக்கு எதிராக நடத்திய ‘கோரல்மில்’ மாதிரியான போராட்டத்தையே திரும்பவும் நடத்த
வேண்டியிருக்கிறது.

தூத்துக்குடி, கன்னியாகுமரி, திருநெல்வேலி மாவட்ட மக்கள் ஒட்டுமொத்தமாக
ஸ்டெர்லைட் ஆலையை, அதன் அதிகாரிகளை, அதற்கு ஆதரவான அரசு அதிகாரிகளை, காவல்துறையினரை,
சமூக புறக்கணிப்பு செய்வது அவசியமாக இருக்கிறது.

இந்த சமூக புறக்கணிப்பு என்பது ஸ்டெர்லைட் ஆலையில் திமுக ,அதிமுக போன்ற பெரிய கட்சிகளின்
பிரமுகர்கள் எடுத்து வைத்திருக்கும் லாரி கான்ட்ராக்ட்டுகளில் இருந்து துவங்க வேண்டும், இவற்றை இந்த
அரசியல் கட்சிகள் கைவிடாத பட்சத்தில் திமுக ,அதிமுக, காங்கிரஸ், பிஜேபி போன்ற ஆளும் வர்க்க
கட்சிகளை ஒட்டுமொத்தமாக தமிழர்கள் புறக்கணிக்க வேண்டும்..

கொலைகார ஸ்டெர்லைட்டுக்கு ஆதரவாக நிற்கும் காவல்துறை அதிகாரிகள், அரசு அதிகாரிகள் மற்றும் ஆலை
அதிகாரிகளுக்கு உணவு, பலசரக்கு போன்ற பொருள்கள் வழங்குவதில்லை என்று வணிகர்கள், சிறுகடை
சங்கங்கள் மூலமாக முடிவெடுக்க வேண்டும்..

காவல்துறை அதிகாரிகள் உடனான திருமண உறவுகளை தவிர்க்க அனைத்து மக்களும் முடிவெடுக்க
வேண்டும்..

ஹோட்டல் சங்கங்கள் ஸ்டெர்லைட் அதிகாரிகளுக்கு உணவு வழங்குவதில்லை என்று முடிவெடுக்க
வேண்டும்..

கொத்தனார்கள், சித்தாள்கள், போன்ற கட்டட தொழிலாளர்கள் அரசு மற்றும் ஆலை அதிகாரிகளுக்கு
வேலை செய்வதில்லை என்ற புறக்கணிப்பை அறிவிக்க வேண்டும்..

வயர் மேன்கள், பிளம்பர்கள், சிறிய காய்கறி, பழ வண்டிகள் போன்ற அத்தியாவசிய சேவை
தொழிலாளர்கள் முற்று முழுதாக காவல்துறையினரையும், ஸ்டெர்லைட் அதிகாரிகளையும் புறக்கணிக்க வேண்டும்..

துப்புரவு சங்கங்கள், நாவிதர்கள், சலவை தொழிலாளர்கள் சங்கங்கள், பிற அத்யாவசிய சேவை
மற்றும் தொழிலாளர்கள் தத்தமது சங்கங்கள் மூலமாக அரசின் ஏவல் அதிகாரிகளையும், ஆலை
அதிகாரிகளையும் சமூக புறக்கணிப்பு செய்யும் அறிவிப்பை வெளியிட வேண்டும்..

இதன் மூலம் ஏற்படும் பொருளாதார வேலை இழப்புகளை விட தினம், தினம் தூத்துக்குடியில்
நிகழ்ந்துகொண்டிருக்கும் ஆயிரக்கணக்கான உயிரிழப்புகள் மோசமானது..

ஸ்டெர்லைட்டின் சூழலியல் நெருக்கடிகளால் உண்டாகும் கேன்சர் போன்ற கொடிய நோய்த்தொற்று
என்பது அனைத்து தரப்பு மக்களையும் பாதிக்கும் ஒன்றாகவே இருக்கிறது. பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள்
கேன்சர் நோயால் பாதிக்கப்பட்டு இருக்கிறார்கள்..

ஆலை எதிர்ப்பு போராட்டம் என்பது வெறுமனே தொழிலாளர் போராட்டமாக இல்லாமல் அனைத்து
தரப்பு மக்களின் ஒத்துழைப்போடு சமூக புறக்கணிப்பு போராட்டமாக வளரும்போது அது
ஏகாதிபத்தியங்களுக்கு எதிரான போராக வளர்ந்தது என்பது வரலாறு.

சுதந்திர போரின் ஈடுஇணையற்ற தலைவர் வ.உ. சிதம்பரனாரின் போராட்ட வழிமுறையை அவரின்
மண்ணில் இருந்தே தமிழர்களே தொடங்குவோம்..​​

- திருமுருகன் காந்தி

ஒன்றிணைவோம்

ஆங்காங்கே சிதறிக்கிடக்கும் போராட்டச் சக்திகளை ஒன்றிணைக்க ஓர் தலைமை தேவைப்படுகிறது. தனித் தனிக் குழுக்களாக இயங்கும் இச்சக்திகள் நாளையே நீர்த்துப்போகக்கூடிய அபாயம் உள்ளது. இத்தருணம் தவறவிடக்கூடாதது. எழுத்தாளர்கள் கலைஞர்கள் சமூக ஆர்வளர்கள் பல்வேறு இயக்கத் தலைவர்கள் என அனைவரும் ஒன்றுகூடி திட்டமிட்டு செயல்பட வேண்டும். இதை யார் எந்த ரூபத்தில் ஒருங்கிணைப்பார்களென தெரியவில்லை. சிந்திப்போம் தோழர்களே.

144- ஐ மதித்து இன்னமும் தூத்துக்குடி போகாமல் இருக்கும் உத்தமக்குடிமகன் பழனிச்சாமி போன்றோரையோ "சண்டையில கிளியாத சட்டை இருக்கா.." என்று புன்னகைக்கும் ராஜாக்களையோ தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் நண்பர்களே.
நாம் வேர் நோக்கி பாய்வோம்.

Let us culminate towards the CORPORATES.

அதற்கு நமக்குள் உள்ள எல்லா விதமான வேற்றுமைகளையும் கலைந்து அனைவரும் ஒன்றாக கைகோர்ப்பது அவசியம். மானுட வாழ்வுரிமைக்காக குரல் கொடுத்துவரும் பல்வேறு உலக அமைப்புகள் மற்றும் உலகத் தலைவர்களின் பார்வைக்கு இச்சர்வாதிகாரப் போக்கை கொண்டு செல்லும் பணியை உலகத்தமிழர்கள் மேற்கொள்ள வேண்டும்.

இக்கணமுள்ள இந்த உணர்வு தொடர்ந்து நீடிப்பது கடினம். உடல் சோர்வு மனச்சோர்வை ஏற்படுத்தும். போராடும் சகோதரர்களுக்கு உணவழித்து உடனிருந்து ஊக்குவித்தலும் சிறந்த பணியே.

தூத்துக்குடிக்கும் நமக்கும் தூரம் அதிகம் என எப்பொழுதும் போல் இயங்கும் பல ஊர்களை பார்க்க முடிகிறது. வடக்கிந்தியர்கள் கொத்தடிமைகளாக தமிழகத்தில் பல்வேறு வேலைகளை செய்து பிளைப்பதை பார்க்கிறோம். நம் பிள்ளைகள் வடக்கே சென்று முறுக்கு விற்கும் அவலம் அரங்கேறும் நாள் வெகு தொலைவில் இல்லை. விழித்திடுவோம்.

மாணவர்களே. விடுமுறை காலம் கழிந்து அடுத்த வகுப்புக்கு செல்லும் முன் சற்றே சிந்திப்போம். நாளை நீங்கள் வாழ மண் வேண்டும். அதைக்காத்தால் மட்டுமே நாளை நமக்கு கிட்டும். இதுவே கல்வி.

ஒன்றிணைவோம்.

**

நாம் உடனடியாக செய்ய வேண்டியது என்ன. தோழர் திருமுருகன் காந்தியின் இவ்வுரையை முழுவதும் கேட்கவும். வழக்கத்திற்கு மாறாக இந்த அசாதாரன அபாயகரமான சூழலிலும் அவரிடம் காணப்படும் இந்த அமைதி நிதானம் நாம் கவனிக்க வேண்டிய கற்க வேண்டிய நடைமுறைப்படுத்த வேண்டிய ஒன்று. மேம்போக்கான உணர்வெழுச்சியில் ஆவேசமடைந்து இந்த ஆதிக்க சக்திகளிடம் எதிர்வினையாற்றி தோற்றுப் போகக்கூடாது சகோதரர்களே. சற்றே நிதானித்து சிந்தித்து செயல்படுவோம். மற்றவை அவர் உரையில்..

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=362601690915406&id=100014967340238

ஒன்றாய் சங்கமிப்போம்

லன்டன் வாழ் தமிழர்கள் அங்குள்ள sterlite அகர்வால் வீட்டை முற்றுகையிட அவன் பின்பக்க வழியாக ஓடியபின் அங்குள்ள இந்திய தூதரகத்தின் முன் நின்றபடி பேசியுள்ள இக்காணொலி தன்மானமுள்ள மனதில் ஈரமுள்ள யாவரையும் கரைக்க வல்லது.

பல்லாயிரம் மயில்கள் கடந்து வாழும் நம் சகோதரர்களுக்கு உள்ள அவ்வுணர்வு பக்கத்து மாவட்டத்திலுள்ள நமக்கு இல்லாது போகலாமா.

சிந்திப்போம் தோழர்களே.

நீலநற சட்டையில் கைக்குழந்தையுடன் சகோதரர் ஒருவர் பெண் காவலரிடம் உணர்ச்சிப் பொங்க பேசுவதும் அதை அவர் அனுசரனையுடன் கேட்பதும் சிலிர்க்க வைக்கிறது.

"நீ வராம வேற யாருலே வருவா.. ஆங்.."

அவரின் உடைந்த குரலில் கரைந்து.. பின் ஒன்றாய் சங்கமிப்போம் தோழர்களே.

அங்கு கண்ணீரோடு நாத்தழுதழுக்க வீரத்துடன் மனித வாழ்வுரிமைக்காக போராடி வரும் தோழர்களே

உங்கள் பாதம் பணிகிறோம்.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=362242664284642&id=100014967340238

***

மனித மாண்பை மீட்க முனையும் அனைத்து மானுடரும் (தமிழர் உட்பட) ஒன்றிணைய வேண்டிய அவசியம் இப்போது. நமக்குள் உள்ள வேற்றுமைகளை குறைகளை புறந்தள்ளி 'மானுட வாழ்வுரிமை' என்னும் ஒற்றை நோக்கோடு இணைந்திடுவோம் தோழர்களே.