இன்னா தம்ம இவ் வுலகம்;
இனிய காண்க இதன் இயல்புணர்ந் தோரே.
( பக்குடுக்கை நன்கணியார்)
சாதலும் புதுவது அன்றே ; வாழ்தல்
இனிதென மகிழ்ந்தன்றும் இலமே.
(கணியன் பூங்குன்றன்)
இனிய காண்க இதன் இயல்புணர்ந் தோரே.
( பக்குடுக்கை நன்கணியார்)
சாதலும் புதுவது அன்றே ; வாழ்தல்
இனிதென மகிழ்ந்தன்றும் இலமே.
(கணியன் பூங்குன்றன்)
Saturday, 9 October 2010
மின்னி மறைந்த மறை
சனிதோறும் சாப்பாடு விட்டு
முனீஸ்வரனுக்கு முக்காடு இட்டு
குலதெய்வத்துக்கு கும்பாபிஷேகம் நடத்தி
அனாதைகளுக்கு அன்னதானம் கொடுத்து
தலையில் நீரிட்டு
தரையில் சோறிட்டு
கால் நடையாக மலை ஏறி
தெய்வத்துக்கு மந்திரம் ஓதி
எப்பாடு பட்டாகினும் அடைவேனென
சாப்பாடு போட்டு கூப்பிட்டும் வராத
கடவுள்
சாக்காடு தன் கூப்பாடு போட..
"ங்கோத்தா எனுக்கு ஒன்னியும் வேணாம்டா.."
கடைசியாக கண் சிமிட்ட
மின்னி மறைந்தது மறை
அகத்தே.
****
Labels:
கவிதைகள்
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
புறியவில்லை...
ReplyDeletePh.d.முடிச்சிட்டு வாங்க புரியும்.ஹ..ஹ..ஹா..!
ReplyDelete